Op een vrijdagavond, één van de dagen die per week als stapavond wordt gekenmerkt, stapten wij met m’n zus een Amstelbar binnen. Een kroeg met de reputatie waar altijd iets gezelligs viel te beleven. Los van het plezier wat wij samen hadden, herkenden wij eigenlijk niet veel van die faam. Verder lezen..
Als zestienjarige wijsneuzen spraken we in de jaren zestig af, om over een jaar of vijftig weer eens bij elkaar te komen, om ons tot dat moment geleefde leven met elkaar door te nemen. Leuk bedacht, maar of dit er ooit van zou komen…. Verder lezen..
Click op de foto en zie politie die wel respect afdwong
Op het moment dat ik gisteravond 23:15 uur uit de kerk kwam, tja je moet maar behept zijn met zo’n levensovertuiging, langs de achterkant van het politiebureau fietste, bleek van een agent zijn dienst er op te zitten. Op eigen fiets verliet hij het ‘centrum van burgerbescherming.’ Ik kwam hem direct achterop en constateerde dat zijn achterlicht niet brandde. Verder lezen..
Click op het plaatje en zie een takening van het wachthuisje
De discutabele klokkenluidersite WikiLeaks heeft recent ook gepubliceerd dat er in Nederland al vele jaren kernkoppen liggen. Wat decennia lang werd vermoed, is nu eindelijk bevestigd. Tijd om mijn stilzwijgen te doorbreken.
Truus hield in alles rekening met mij. Ja, tot in de details. Zij wist bijvoorbeeld dat ik een bloedhekel had, aan mensen die hun leesbril aan een touwtje op hun borst hebben hangen. Alleen kwam zij daar pas achter op het moment dat ze, haar praktisch instrumentje van op haar werk, ook eens thuis gebruikte. Na een onsympathieke opmerking van mijn kant, ging thuis het koordje er af. Maar niet zonder gevolgen. Verder lezen..
Ondanks dat belasting betalen nooit mijn hobby is geweest, had ik vandaag een zwak moment, waarvoor ik spontaan mijn knip wilde trekken, om een leuk bedrag aan vermakelijkheidbelasting te fourneren. Nooit eerder zou belasting betalen zo gerechtvaardigd zijn geweest. Ik zat weer met mijn makkertjes van weleer. Verder lezen..
Voor de grap noemde ik mijn buurjongetje wijsneus, waarop hij steeds reageerde met het wijzen naar zijn neus. Ik sloeg daar geen acht op, terwijl het toch een pracht voorbeeld was van de beroemde theorie van het hondje van Pavlov. Verder lezen..
Eventjes doet deze dag mij een halve eeuw terug denken. In mijn eerste baan werkte ik als jongste bediende bij Rubberfabriek Vredestein in Loosduinen, op de verkoopafdeling van rubber vloerbedekking. Rond lunchtijd vroeg mijn chef of ik even bij de ijzerhandel een schuifmaat wilde kopen. “Ja doe dat, zei de verkoopleider, maar wel een met een bel.” Verder lezen..
In de vijf-en-veertig-toerentijd was het heel normaal, dat de flipside van een grammofoonplaatje een niemendalletje was. Behoudens bij muziek van onze echte idolen. Daardoor werd meestal die B-kant niet eens gedraaid. Een goed nummer, waarvoor het singeltje werd gekocht rechtvaardigde toch wel de investering. Verder lezen..
Bij het praatprogramma EVA spraken drie wijze mannen over het kleedgedrag van de heren politici, waarbij onder meer de stelling werd ingenomen, dat sowieso de minister-president zich in een donker kostuum mét stropdas dient te presenteren. Tijdens mijn arbeidzame leven heb ik dat ook zo ervaren. Verder lezen..