Geen licht
Click op de foto en zie politie die wel respect afdwong
Op het moment dat ik gisteravond 23:15 uur uit de kerk kwam, tja je moet maar behept zijn met zo’n levensovertuiging, langs de achterkant van het politiebureau fietste, bleek van een agent zijn dienst er op te zitten. Op eigen fiets verliet hij het ‘centrum van burgerbescherming.’ Ik kwam hem direct achterop en constateerde dat zijn achterlicht niet brandde. Eenmaal langszij maakte ik de opmerking: “Vindt u het gek dat ik u er op wijs dat uw achterlicht niet brandt?” Uit zijn antwoord maakte ik alleen op dat hij oorspronkelijk uit oost Nederland komt. “Wat zei u?”, vroeg ik om een herhaling. Opnieuw kwam zijn tekst niet helemaal over, maar uit het uitdrukkelijk wijzen op de reflecterende tekst van zijn politiepak en de woorden “toch duidelijk”, kon ik opmaken dat het voeren van een achterlicht als overbodig mag worden beschouwd.
Kans om zijn standpunt op basis van mijn kennis van de verkeerswetgeving, die ik als tienjarig mannetje heb opgedaan met het verkeersspeldje als tastbaar bewijs, werd mij niet gegund. De wetsovertreder had zich met een tussensprintje van mij losgemaakt.
Oef, daar gaat de Nationale Politie. Onwillekeurig deed mij dit terugdenken aan datzelfde fenomeen wat in 1993 werd opgeheven. Naast de bijna gemoedelijke gemeente politie had je toen de rijkspolitie. Mannen die met een Porsche over Rijkswegen raasden. Werd je door hen staande gehouden, was je hoe dan ook, zuur. Het kwam niet in je hoofd op om hen er op te wijzen dat er een achterlicht niet brandt.
1015
