Na in Spanje te hebben gesmuld van de beroemde ham van de Ibericovarken, werd mij door vrienden geadviseerd hier eens karbonade van het Limburgse Kloostervarkens (LIVAR) te eten. Toen mijn zusje hier achter de ‘kachel’ zou komen te staan, zoals mijn fornuis heet bij heel bijzonder eten, vond ik dit het juiste moment om voor LIVAR vlees te gaan. Dus gingen we samen naar de slager van dat heel bijzonder stukje vlees. Verder lezen..
Eigenlijk was het veel te warm om naar de schapenscheerder te gaan. Maar ja, ondanks dat er weinig te knippen viel, moest het toch wel worden gefatsoeneerd. Nu mijn kapper een paar kilometer verder is gaan wonen, besloot ik zijn knipperij in mijn toeristische fietsroute op te nemen. Achter mijn huis nam ik de houtenbrug bij de Zeswielen, rechtsaf over de Molenkade met links uitzicht op de Oudorperpolder en rechts de Hoornse Vaart, waar de toeristische bootjes lagen aangemeerd. Verder lezen..
Click op de krantenknipsel en zie het vervolg van de huwelijksafkondigingen
(Het zou toch leuk zijn, als alle stelletjes die staan vermeld, hier een reactie geven.)
Muziektechnisch gesproken was het een uitgelezen week om in ondertrouw te gaan, in het Haagse stadhuis aan de burgemeester Moncheplein. “Oh Happy Day”, van The Edwin Hawkin Singers vertolkte namelijk, met hun numero één hit uit de Top 40, de stemming waarin wij verkeerden. Het is vandaag precies 47 jaar geleden, waarover ik bij mijn grote schoonmaak het krantenknipsel uit de Haagsche Courant aantrof. Verder lezen..
Truus was rond de 35 jaar toen ik van haar met Minni op d’r arm een foto maakte. Wij vonden die foto zo geslaagd, dat er jaren een vergroting in onze kamer heeft gehangen. Die later plaats moest maken voor een nieuwsgierig in de lens kijkende Morro. Verder lezen..
Click op de afbeelding en zie de eigenaar met zoon van de MV Agusta
Tijdens het raceseizoen was ons gezin in het weekend altijd onderweg. Vaak met andere Haagse families. Vandaag is het precies 61 jaar geleden dat wij met de familie Van Son onderweg waren naar Tolbert, een plaatsje langs de A7, twintig kilometer onder de stad Groningen. Verder lezen..
“Wat heb jij mij een klére kaart gestuurd!”
“Maar ik stuur je toch ook léuke kaarten!,”
kreeg ik zelfs een beetje guitig terug van de intens verdrietige vriendin, tijdens mijn condoléance-moment na de afscheidsplechtigheid van haar man, gisteren, op de Haagse begraafplaats Oud Eik en Duinen. Verder lezen..
Het is dat ze die ene keer Vlaardingen niet hebben meegeteld, want dan had ik die ‘medische prestigeprijs’ veel eerder kunnen hebben. Maar hoera, na de volgende tien operaties , heb ik ‘m nu toch: de “MEDISCHE PUZZEL VAN HET JAAR.” Verder lezen..
Door het nieuws kwam mijn broer (l), jaren na zijn overlijden, nog een keer in beeld.
Niet dat de foto verrassend voor mij was, die zag ik eerder in het boek van Ruud Bakker. Ook schrok ik niet van het trieste bericht dat Rudy, na een noodlottig auto-ongeluk was overleden. Dat las ik eerder op FaceBook. Verder lezen..
Hoewel ik niet bij een kerk ben aangesloten, loop ik zo nu en dan toch graag Godshuis binnen, gewoon even voor een momentje van bezinning. Ik had geluk, de organist bespeelde het kerkorgel. Geen Bose (speaker) kan daar tegenop. Geweldig!, vooral de momenten dat alle registers worden opengetrokken, waarbij de sound je lichaam doet trillen. Verder lezen..