De herhaalde geschiedenis
Truus was rond de 35 jaar toen ik van haar met Minni op d’r arm een foto maakte. Wij vonden die foto zo geslaagd, dat er jaren een vergroting in onze kamer heeft gehangen. Die later plaats moest maken voor een nieuwsgierig in de lens kijkende Morro.Truus en Minni verdwenen naar de tweede plaats binnen de fotolijst. Tot het moment dat er bij mij plannen kwamen om thuis de boel eens op te laten knappen. Altijd iets waarin ik mijn zusje ook betrek.
“Waarom laat je geen mooi schilderij van Truus met Minni op haar arm maken?,” bewees haar vraag dat het gemaakte plaatje waard was om nog steeds bekeken te worden. Enthousiast over dit idee verzond ik de foto naar Ria ter Haar in Winterswijk. Nog mooier dan de foto kreeg ik Truus en Minni uitvergroot geschilderd terug, in maar liefst het formaat van 80×60 cm. Een pracht schilderij die nu mijn vernieuwde slaapkamer opsiert.
Achteraf realiseerde ik mij wat voor wonderlijke gebeurtenis dit is geweest. Behoudens een gekend Haagse kunstschilder, Peter (Piet) Polderman, als volle neef, hadden wij niets met de schilderskunst, laat staan dat er in onze familie portretschilderijen zijn gemaakt.
Ook binnen mijn schoonfamilie gingen afbeeldingen nooit verder dan via de fotografie. Hoewel, en nou komt het, Truus haar moeder is ooit gepentekend en dat schilderij heeft altijd bij hun in de woonkamer gehangen.
Kennelijk moest de geschiedenis zich herhalen.
Truus & Truus
0516
