Zojuist werd de SIM-kaart van mijn nieuwe provider bezorgd. Ene Abdul stond daarvoor met een koffertje voor mijn deur. Zijn naam kende ik al door via Track & Trace te zien hoe laat ik hem mocht verwachten. Ruim op tijd stond hij voor mijn deur, of hij even binnen mocht komen. Verder lezen..
Het gevaar schuilt er in, dat je bij ouder worden ‘vroeger’ alles beter vond. Zo’n momentje overviel mij ook, tijdens het sextettentoernooi aan de club, waar toch zeker 60 mensen aan deelnamen. Niemand van buitenaf, állemaal eigen clubleden, waarvan ik er inmiddels heel wat van ken. Dat maakt het voor mij nóg onbegrijpelijker. Verder lezen..
Jaren later begrijp ik steeds beter de oudere vrouw in Schinnen.
Toen wij haar de weg vroegen keek zij peinzend om zich heen
en zei: “Uhhh, waar zijn we hier ook al weer?”
Niets is fijner dan door andere mensen te worden geïnspireerd. Daardoor heb ik een heftige hekel aan mensen die het tegenovergestelde bij mij losmaken. Vaak zijn zij herkenbaar aan hun afhangende schouders. Twijfel je dan nog, vraag dan eens enthousiast: “Hallo!, hoe gaat het met je?” Krijg je dan terug: “Ach, z’n gangetje,” maak dan dat je snel weg komt. Verder lezen..
Vandaag is het al weer de zesde keer dat mijn Truus d’r verjaardag in haar geboortedag is omgezet. Geen kaarsjes op een taart, maar kaarsjes in de kerk. Hiervoor was ik opnieuw in de gastvrije St. Jan de Doper in Noord-Scharwoude, een dorpje nog geen 13 kilometer van mijn huis. Verder lezen..
Het heeft niets te maken met een religieuze achtergrond, meer met een ‘Archie Bunker mentaliteit’ van weleer, dat ik vond dat het haarknippen van mannen gescheiden van vrouwen diende te gebeuren. Uiteindelijk toen een algemene opvatting, getuige het fenomeen herensalon en damessalon. Maar ja, tijden veranderen, waar ik op afstand in mee ga. Héél erg op afstand, want mijn conservatieve opvatting heb ik nog maar sinds kort losgelaten. Verder lezen..
Direct voor mij stond een Surinaamse vrouw van rond de veertig jaar bij de betaalautomaat van de ABNAMRO in het Winkelcentrum Boven het IJ, met haar kindertjes om haar heen d’r geld te pinnen. Het was eind mei, dus kon ze ook haar vakantiegeld opnemen. “Nee, nee, ik moet op ander bedrag drukken,” corrigeerde zij haar oudste zoontje die gewoontegetrouw vijftig euro wilde aandrukken. Zij koos voor het maximale: vijfhonderd euro. Verder lezen..
Omdat zij Last Minute nog even een plasje moest doen, kwam ik met een vriendin samen als laatsten het theater binnen. Zij ontfermde zich over onze kaartjes, dus liep ik achter haar aan naar onze plaatsen toe. Rij 16 links, of wij even mochten passeren. “O sorry, het moet de rechter kant zijn,” met opnieuw de vraag of wij even mochten passeren. “Hè, hoe kan dat nou, u zit op onze plaatsen hoor.” Verder lezen..
Op zoek naar een document kwam ik mijn sollicitatiebrief tegen van 42 jaar geleden, gericht aan personeelszaken van het Rotterdamsch Nieuwsblad. Alsnog schrok ik van de stomme taalfout van “ik vindt,” dus met dt. Dat ik op díe brief werd aangenomen?! Verder lezen..
Onze auto’s kunnen steeds meer zelf. Nog even dan kunnen we in onze eigen wagen rechts achterin plaatsnemen. Het wordt tijd dat ik daar een leeslampje laat plaatsen. Maar recent is aan het licht gekomen dat auto’s ook vals kunnen worden. Dat ze je zomaar onder het rijden een fikse vuistslag kunnen geven. Toen ik dat las haalde ik glimlachend mijn schouders op; mijn Nissan Note is handtam, snort mij al zeven jaar tevreden over Neerlands wegen. Verder lezen..