Ene heer Dikkeschey (fonetisch: ‘Dikkesjie’) was een corpulent, beetje vreemd baasje, die altijd op je lachspieren werkte. Was het niet door z’n motoriek, dan was het wel door z’n overdreven, breedvoerige verhalen. Weer net van vakantie terug, verhaalde hij ooit tot in details over zijn fantastische vakantieland, Spanje. Verder lezen..
Click op de foto en maak kennis met mijn Opa en Oma Kroon
In Duitsland werd ik met een lichtflits erop gewezen de maximale snelheid te hebben overschreden en dat mij hiervoor een geldboete stond te wachten. Maanden nadien viel er dan ook een Duitse bekeuring van maar liefst 80 euro op mijn deurmat. Verder lezen..
Mijn idolatie voor de haring heb ik, als enige van de drie nazaten, van mijn beide ouders geërfd. Bij menigeen die mij van vroeger herinnerd, komt ongetwijfeld mijn gang naar de haringkar als mijn meest bijzondere kenmerk naar boven. Met veel plezier werd dit door mijn vader geënthousiasmeerd. Als wij samen een harinkie gingen happen, mocht ik tegen elke prijs er zoveel eten als ik wou. “Beter duur dan niet te koop”, was daarbij nog wel eens het motto van die ouwe. Verder lezen..
Ook al omdat het iedereen kan overkomen, is het vanzelfsprekend dat je voor iemand klaar staat, wiens leven van het ene op het andere moment naar de gallemiezen is geholpen. Ik ben daar ook niet te beroerd voor. Zelfs niet als het lijdend voorwerp, in dit geval mijn buurman, te gierig is om uit zijn ogen te kijken. Verder lezen..
Heel lang heb ik mij tegen de smartphone afgezet, vond ik het geldverspilling. Zeker als gepensioneerde ben je veel voordeliger uit met een prepaid toestel en kan je evenzogoed doen wat je van een (mobiele) telefoon mag verwachten: bellen sms’en, zelfs foto’s maken. Tuurlijk, af en toe vind je het toch wel een gemis. Zou je op een onmogelijk moment Internet willen raadplegen en ben je nieuwsgierig naar WhatsApp. Een begrip waar zelfs Meneer Van Dale nog nooit van heeft gehoord. Maar ja, ik heb geen enkele verstandige reden om een smartphone aan te schaffen. Ik had…. Verder lezen..
Ondanks dat het mijn vijfde kopoperatie ging worden, had ik opnieuw er alle vertrouwen in, dat het dit keer wél zou helpen. Misschien ook door mijn Haagse chauvinisme, wat mij deed geloven dat ze onder de rook van Den Haag hét toch nog beter weten dan in de Vrije Universiteit van Amsterdam. Onbewust gesterkt door mijn Haagse-soldaten-dienstplicht-theorie, “Amsterdammers hebben alléén maar een grote bek.” Verder lezen..
Ik zal wel niet goed snik zijn, maar voor geen prijs zou ik in de binnenstad van Amsterdam willen wonen. Dus ook niet binnen de grachtengordel. Voor een optrekje daar moet je trouwens een godsvermogen neertellen. Nou, die heb ik toch niet. Vandaar dat ik node hier lekker rustig aan het water woon. Toch zijn er af en toe momenten dat ik de geneugten van de grachtengordel mis. Of eigenlijk, een enger gedeelte daarvan, de kroegengordel. Verder lezen..
Met clicken op de foto maak je kennis met de jonge heer De Graaff
Het werd tijd om eens onze intiemste vrienden heel lollig kennis te laten maken met onze Haagse Roots. Dus, met de trein naar Den Haag Centraal, om vervolgens de favoriete lijn 6 naar de Haagse Mart te nemen. Omdat ik uit overlevering weet dat ik in de Hobbemastraat, hoek Van der Neerstraat ben geboren, groeide mijn verbazing over m’n geboorte-locatie, Schilderswijk anno 2001. Verder lezen..
Click op de kranten om het logo van het beroemde bordeel in herinnering te brengen
Aan het zomerreces van onze belangenvereniging gaat altijd een fantastische receptie vooraf, meestal gegeven in een natuurrijke omgeving. Ditmaal vond het hartje hoofdstad plaats, in de stadse tuinen van het Hilton hotel. Ze waren er allemaal, de zakenvrienden en vriendinnen, waar we het afgelopen seizoen weer heel wat leerzame, maar vooral ook vrolijke momenten mee hebben doorgemaakt. Gek genoeg zat en kwam dit keer de stemming er maar niet in. Tot overmaat van ramp werd er zelfs geen tappie, maar een slecht gekoeld flesje bier geserveerd. Verder lezen..
Hij is een echte domineeszoon. Tenminste, ik denk dat een domineeszoon er zo uitziet. Uiterst vriendelijk, met een positieve uitstraling van hier tot ginder. Maar eigenlijk in alles een beetje té. Deze kalende vriend met een modieus te klein brilletje, kijkt fier uit z’n ogen. Verder lezen..