1. Koningshuiskapitaal
Nu het boek “Bernhard een verborgen geschiedenis” van Annejet van der Zijl, een heel andere kijk op de Prins der Nederlanden geeft, vind ik dat ons koningshuis maar eens verder belicht moet worden. De verborgen geschiedenis toont namelijk aan dat de toenmalige prins-gemaal zich met veel list en bedrog heeft weten te verrijken. Verder lezen..
Met mijn vrouw samen ben ik naar de piepshow van Albert Heijn geweest. Zij was bij een eerder bezoek al door het personeel geïnstrueerd. Het was nu aan mij om als leerling door de winkel te piepen. Vrees als lezer niet dat nu de hormonen zullen opspelen, want mijn blog zal een geheel andere wending gaan nemen. Verder lezen..
Met een click op de foto kom je op de inhoud van Levensbelangrijke vragen
Met zijn Levensbelangrijke vragen, vervat in een boekje dat in het kader van de Actie Brievenbus (1997) werd verspreid, wekt John Blanchard de indruk De Almachtige zélf te zijn. Via uitleg wie dan wel Zijn God is, wil hij ons dwingend aansporen vooral in diezelfde God te geloven. Hoewel hij in zíjn 32 pagina’s tellend bijbeltje uiteindelijk de vergevingsgezindheid van zíjn God openbaart, wrijft de Almachtige Blanchard ons op pagina 15 eerst wel even in, dat wij allemaal een verdorven natuur en zondig karakter hebben. We zijn zelfs zondaar door geboorte(?!)
Zal ik ouder worden dan mijn vader? Dan moet ik het nog wel bijna vier weken volhouden. Voorzichtigheid geboden dus. Aan mijn voorbereidingen zal het niet liggen. Alleen al het vele sporten geeft mij een voorsprong op mijn directe concurrent. Van de cardioloog heb ik ook niets te duchten. Ook vanuit die hoek kwamen er hoopvolle berichten. Verder lezen..
Met de regelmaat van de klok komt het in het nieuws, dat antidepressiva te pas en te onpas wordt voorgeschreven. Dit keer werd ik aan de te onpas voorgeschreven pil herinnerd, die mij ooit ten deel is gevallen. Een gebeurtenis nadat zeven voorhoofd- en bijholte operaties niet hadden geholpen en de zevende KNO-arts de handdoek in de ring had gegooid. Verder lezen..
Er was geen houwe meer an…, steeds als ik m’n weegschaal passeerde gaf ie mij weer een kilo’tje er bij. Om gek van te worden. Maar, juist op het moment dat ik, omwille van de representatie, ‘een maatje meer-kostuum’ moest aanschaffen, ging ik rentenieren. Of eigenlijk de vrolijke vut in, een predicaat waar ik mij stelselmatig tegen verzet, omdat het domweg iets met m’n leeftijd heeft te maken. Verder lezen..
Het valt bijna niet te geloven, maar ik heb de allergrootste moeite moeten doen om, direct aan zee, een heerlijke verse schol te kunnen eten. Ja, als filet, valt het op bijna elke menukaart te vinden. Maar visfilet vind ik eerder iets voor een tehuis voor dementen bejaarden, of als een McSchol-winkel. Verder lezen..
Beroepshalve zit ik veel langs de weg. Automatisch bezoek ik daardoor regelmatig de horeca voor een lunch of zomaar voor een kopje koffie. In zo’n gelegenheid raak ik altijd weer opnieuw gefascineerd door de gokkast in de hoek van het lokaal en de mensen die zich daaromheen hebben geschaard. Niet zozeer dat zo’n fruitmachine mijn goklust opwekt, maar het zijn de gokkers die mij boeien. Uren zou ik hen gade kunnen slaan. Alleen al om te zien hoeveel zij verfruiten en of die begeerde jackpot valt. Verder lezen..
Waarmee Arie Ribbens met “bij Hoevelaken rechts af” jaren geleden een hit scoorde, ervaarde Truus in Alkmaar de variant: “”Bij de eerstvolgende auto rechtsaf.” Na haar avondje Yogaanse ademhalings- en lichaamsoefeningen liep zij richting auto, die aan de andere kant van de straat stond geparkeerd. Twee auto’s moest zij als voetganger eerst laten passeren. “Nou vooruit, laat dat 45 kilometerkarretje ook maar even voor gaan,” besloot zij uiterst ontspannen. En dat had ze beter niet kunnen doen. Verder lezen..
Soms kent files ook z’n voordelen. Ik was net vanuit Hilversum de rijksweg opgedraaid, toen mij een file richting Amsterdam werd gemeld. Juist op tijd kon ik de A1 bij afslag Laren verlaten. Het was vrijdagmiddag, rond de klok van vijf en bloed verziekend heet. Alle reden om me te gaan laven. Hartje Laren lonkte een zonnig terras, waar ik door aan te schuiven, een plaatsje kon bemachtigen. Verder lezen..