click op de foto voor onze Amerikaanse familie Wan(a)maker
Als ‘moederskindje’ kan ik er niet omheen, mijn moeder is 32 jaar tekortgekomen om vandaag 100 jaar te zijn geworden. Veel te jong (68) devalueerde haar verjaardag tot d’r geboortedag. Verder lezen..
click op de foto voor een voorbeeld van de rezerveringssite
Omdat het nogal een fikse ingreep was, denk ik nog met een bepaalde regelmaat terug aan de periode van mijn kanker, de ziekenhuisopnames en alle perikelen eromheen. Gelukkig zijn er feiten die naar de achtergrond zijn verdwenen, maar ook heel wat plezierige momenten waar ik aan word herinnerd. Vaak vrolijk over heb kunnen schrijven. Inmiddels 10 jaar later word ik creatief geprikkeld om er nog eens op in te zoemen. Verder lezen..
Click op de afbeelding voor de ‘leugen-spreuk’
Na vier operaties en 14 dagen in een zandbed revalideren mocht ik naar huis. Wel mocht ik daarna twee weken lang, van elk etmaal slechts drie uur op mijn gat zitten. De resterende tijd moest ik liggend, staand of lopend doorbrengen. Een pittige periode die ik succesvol kon afsluiten. Hoewel, echt lekker zat ik niet meer in mijn leren fauteuiltje. Voor mij reden om in 2014 een Relax stoel aan te schaffen. Verder lezen..
In ‘De Vondst aller Vondsten” toonde ik al aan, dat het Adam-Eva verhaal kul is. Dat onze Schepper ons met Zijn speciale 3D-printer het leven heeft gegeven. Natuurlijk heeft Hij ook de software bedacht, waarmee onze wereld werd samengesteld. Verder lezen..
Vraag mij niet hoe, maar ik ben achter ’s werelds grootste geheim aller tijden gekomen. Iets wat maar een paar mensen in de hele wereld weten, voornamelijk Heiligen binnen het Vaticaan. Verder lezen..
Tot aan de zestiger jaren werden wij door PTT Post heel erg verwend, doordat zij nog twee keer per dag post bezorgde. Was een brief niet bij de ochtendpost, werd deze teleurstelling met de middagpost goed gemaakt. “Dat waren nog eens tijden….” Tante Post stond er voor garant, dat een brief sowieso de volgende dag werd bezorgd. Met pakketpost was het niet anders. Verder lezen..
click op de foto voor de playlist.
Uit het gezin met drie kinderen ben ik de laatst overlevende. Mijn broer Edward werd maar 66 jaar, terwijl m’n lieve zusje Kieneke (net) geen 68 jaar mocht worden. De jonge leeftijd waarop mijn moeder overleed. Mijn vader verloren wij al op zijn 62-jarige leeftijd. Kortom, biologisch gesproken zijn de Kronen niet bepaald een sterk ras. Verder lezen..
In een inspirerende omgeving was ik met Hans van Dam in gesprek, toen er een voor mij vreemde man met uitgestoken hand op ons toeliep. “Hey Hans, hoe is het met jou?” En ondanks dat ik wist dat het heel goed gaat met Hans, leek mij zijn reactie ingetogen. “Tjee, dat is een tijd geleden,” sprak de man onverstoord, kennelijk zonder Hans’ gelatenheid waar te nemen. Nadat zij over en weer nog wat neutrale onbelangrijkheden hadden uitgewisseld, nam de vreemdeling met een hartelijk “tot ziens maar weer” afscheid. Verder lezen..
achter de rug van de loper was een Shell station gepland
click op de foto en zie de uiteindelijke ‘frommel-plek’
Nog maart kort met een Marketingstudie bezig wist ik er direct al profijt uit te halen. Dit had alles met de zogenaamde Shellzegeltjes te maken. Zelfs mijn hele straat, de Jeroen Boschstraat in Maasluis, kon hiervan meeprofiteren. Verder lezen..
click op de foto voor het krantenbericht
“Wat hebben jullie dit weekend uitgespookt?” was de verrassende vraag van ons buurvrouwtje, toen we haar maandagavond begroetten. Even verbaasd als geschrokken zochten mijn vrouw en ik naar een passend antwoord. Omdat ons gezellige weekendje in Brabant geen enkele sensatie bevatte, biechtte ik haar maar eerlijk op, dat ik wel zo’n 140 kilometer per uur had gereden. En dat niet eens alleen op de heenweg. “Tja, misschien verklaart dit het wel…”, was de overpeinzing van haar-van-hiernaast. “Maar het is toch eigenlijk wel gek. Zijn jullie dan niet door de politie aangehouden?” Oprecht ontkenden wij. “Maar hoezo dan?” Verder lezen..