Met Pasen wordt er weer heel wat Matses bij het ontbijt gegeten. Een flinterdun, niet gerezen brood, wat er uit ziet als een erg grote cracker. Historisch gesproken eten de joden dit bij het Paasontbijt, om daarmee het beëindigen van de joodse slavernij in Egypte te herdenken. Verder lezen..
Deze maand 29 jaar geleden, schreef ik vanuit het Haagse de directeur van de Verenigde Noordhollandse Dagbladen een brief, dat ik wel op nationaal niveau zijn dagbladpromotor wilde worden. Daarop volgde een aantal gesprekken en een psychologisch onderzoek, waarna ik een halfjaar later in mijn nieuwe baan begon. Verder lezen..
Belofte maakt schuld, dus ging ik met het eerste team van Squash Alkmaar mee naar hun uitwedstrijd in Zaandam. Bij het inslaan zag ik dat Hans op zijn vierde plek geen enkele moeite zou hebben met zijn tegenstander, die ook in de wedstrijd meer met zijn kont omhoog stond, om het balletje te pakken, dan dat hij een goeie return gaf. Binnen een kwartier was hij met 3-0 van de baan geveegd. Verder lezen..
Met een click op het zijspan zie je de dubbele consumptie
In de kroeg zat hij, laten we hem buurman noemen, de ene na de andere motor met zijspan te kantelen. Uhh, ik bedoel een pilsje te drinken met een jonge borrel ernaast. Kennelijk was hij heel erg van plan om goed bezopen te worden. Misschien wel omdat zijn citroenzure vrouw naast hem, de directe omgeving van de bar met haar doodserieuze verhalen zat te vervelen. Het kan echt niemand schelen dat haar patiënten zo gek met haar zijn. Dat zij hen met liefde verzorgt. Verder lezen..
Door op de foto te clicken vind je de reactie van Basje S
De digitale deur werd voor mijn neus dichtgegooid. Ik ben er uitgetrapt. Dus, zo populair ben ik ook weer niet. Ach, zo nu en dan is het wel eens goed om met beide voetjes op de vloer terug te komen. Maar, ben ik wel terecht weggetrapt? Verder lezen..
Op de laatste Carnavals dag was het al redelijk laat, toen ik een kroeg binnenstapte, waar een muur vol hing met Prinsen Carnaval Aller Tijden. Om mij te laven en snel aansluiting bij de cafégangers te krijgen, koos ik zoals altijd een plekje aan de riante bar. Verder lezen..
Toen ik in 1986 uit het Rotterdamse vertrok, om in Alkmaar bij het Noordhollands Dagblad te gaan werken, heb ik acht maanden lang een aantal dagen per week gelogeerd in het Vander Valk Hotel in Akersloot. Dat is even leuk, maar verveelt wel heel snel. Verder lezen..
Noem het publieksgeilheid, want ik heb het altijd leuk gevonden om mijn presentaties voor een zo groot mogelijk publiek te houden. Van mij mocht de Rotterdamse Kuip worden afgehuurd, waar ik op de middenstip mijn betoog zou willen houden. Verder lezen..
Via FaceBook kwam er een gedicht langs met de naam: “Ik hou van mij.” Een pracht gedicht, waarvan het thema mij wel bekend voor kwam. Door daarover mijn brein te scannen, kwam ik uit op de Haagse conferencier “Oh o Den Haag Harry Jekkers”. Het gedicht bleek een gecomprimeerde versie van de song uit De Lachende Piccolo van deze Haagse woordkunstenaar te zijn.
Onwillekeurig bracht die titel bij mij een stelling naar boven: “Mijn leven heb ik geleefd.” Verder lezen..
Met een click op de foto zie je hoe een patio in een tuinkamer is veranderd
Het gaat erop lijken dat mijn weigering, om een buurvrouw onder mijn Facebook-vrienden te scharen, mij uiteindelijk voor de rechter brengt. Nou dat moet dan maar, want die mevrouw heeft zo’n zure uitstraling, dat ik vrees dat mijn nulletjes-en-eentjes erdoor worden aangetast. Verder lezen..