Kroondomein.com

Eruit jij!

Door op de foto te clicken vind je de reactie van Basje S

De digitale deur werd voor mijn neus dichtgegooid. Ik ben er uitgetrapt. Dus, zo populair ben ik ook weer niet. Ach, zo nu en dan is het wel eens goed om met beide voetjes op de vloer terug te komen. Maar, ben ik wel terecht weggetrapt?

Voor dat ik daarop antwoord, moet ik eerst even de gedachte wegpoetsen, van wat mijn moeder dan gezegd zou hebben: “Nou jongen, er zal best iets zijn gebeurd, want ze trappen je er niet zomaar uit?!” “Nee mam, écht niet!, het was Basje S. ”

Nu ruim drie jaar na het overlijden van mijn Truus ben ik opnieuw gestopt met het bezoeken van datingsites. Het is mij te veel afwijzen en afgewezen worden. Ik heb er een paar leuke contacten aan overgehouden. Maar toen de Facebookpagina ‘Weduwe en Weduwnaars’ langs kwam, borrelde toch weer de gedachte naar boven, dat ik daar ‘wie weet’ leuke contacten aan kan overhouden.

Zoals ik dat bij al mijn contacten doe, blijf ik niet alleen maar kijkend langs de lijn staan. Ik plaats eens een aardige opmerking, steek m’n duim een keertje op en laat meedelen in voor de community relevante verhalen, die ik op mijn kroondomein schrijf. Want ja, ik ben immers evenzogoed een ervaringsdeskundige, weduwnaar dus. Ook mij vielen duimen ten deel en kreeg ik leuke reacties terug. Kortom, ik hoorde er helemaal bij.

“Ja, ja, en…?” “Nee, niet én mam.” Op die pagina viel het mij wel op, dat er heel veel werd meegehuild met de wolven in het bos. Dat er een te kort was aan echt opbeurende teksten. Schrijfvaardig wilde ik mij daarom van mijn beste kant laten zien. Waar ik kan, een tekstje meegeven, waar de ontvanger dan ook iets aan heeft. Juist daar ging het fout.

Een weduwe schreef dat ze vandaag weer heel veel verdriet had “en ja mijn man is dan wel 20 jaar geleden overleden…” Goed bedoeld gaf ik haar de tip, om toch wat kritischer naar zichzelf te kijken, dat het toch niet meer direct om dat overlijden gaat…., of woorden van soortgelijke strekking. En ja, haar emotionele bui verdween terstond… uhm, van verdriet in woede.

“Ik mag dan wel mijn man twintig jaar geleden verloren zijn, toch heb ik er nog steeds heel veel verdriet van. Ondanks dat ik inmiddels alweer een paar relaties achter de rug heb. Met één van hen woonde ik samen, toen bleek dat hij met zijn poten niet van mijn veertienjarige dochter kon afblijven. Had mijn man nog geleefd, had dit nooit gebeurd.”

Pfjoe, dat is zeker heftig en heel erg, maar de logica dat zij daardoor nog verdriet had over het overlijden van haar man, ontging mij. Daarom heb ik niet verder gereageerd. Nou dat hoefde ook niet, Basje S zou wel even reageren, schreeuwde mij zelfs in vet gedrukte letters toe, “Het zijn altijd mensen, die niet weten wat het is om je partner te verliezen en van Arnold Kroon is het wel een heel ongepaste opmerking,” getekend, Bas S de paginabeheerder.

Nou Bassie, zoiets verdient mijn repliek, wat niets meer werd dan mijn melding “het van hem dan wel een domme conclusie te vinden.” Dan krijg je pas goed in de gaten met wie je te maken hebt. Niet met zomaar iemand, nee met Bás S de paginabeheerder. Binnen de kortst mogelijke keren stond hij aan mijn deur-van-persoonlijk-bericht te rammelen: “Wat bedoel je met een domme conclusie?!” Mijn antwoord dit nog dommer te vinden, deed bij Bassie de deur dicht en werd ik uit de ledenlijst gepletterd.

Ach, ik heb er geen verdriet van.

0215

3 gedachten over “Eruit jij!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Loading Facebook Comments ...
|
dis©laimer - Site by - Dutch Design Office