Voor hem was het zijn laatste broodje bal die hij in koffiehuis Koos ging lunchen. Reden om zijn ‘koffiehuis-broeders’ op een koffie met kano te trakteren. “Hoe lang heb je nou op die SRV wagen gereden, Harrie?” “Nou ja, niet altijd met een SRV wagen, maar vanaf m’n zestiende bezorg ik in deze wijk. Bij elkaar 55 jaar dus.” Verder lezen..
Click op moeder Jo en lees over haar eerdere afscheid
Nog steeds denk ik met veel verdriet terug aan het overlijden van m’n veel jongere zusje Kieneke. Maar ja, het is ook nog maar een half jaar geleden. Ze is verdomme net geen 68 jaar geworden, de leeftijd waarop mijn moeder overleed.
Toch absurd dat zij nagenoeg even jong zijn overleden. Met hun gulle lach, gevoel voor humor en prettige karaktertrekken leken zij ook erg op elkaar. Ook hun laatste levensjaren, door medische tegenslagen, hebben zij beiden beslist niet cadeau gekregen. Door al die overeenkomsten moest ik aan mijn moeder terugdenken. Vooral aan de wijze waarop zij afscheid van ons nam: Verder lezen..
Kiwi laat ook graag mee eten (click hiervoor op de foto)
M’n katerkoppie 2.0, intensief luisterend naar zijn naam Kiwi, is vandaag precies 2 jaar bij mij. Daarover schreef ik vooral in die begin tijd veel. Inmiddels digitaliseer ik nauwelijks nog over het plezier wat ik aan m’n 10 jarige katertje beleef. Eigenlijk ten onrechte.
Neemt niet weg dat hij wel voldoende aandacht van mij krijgt. Eigenlijk een beetje (te) veel. Hierdoor heb ik hem zijn zelfstandigheid, zoals op de dag zich alleen kunnen vermaken, onbewust ontnomen. Oorzaak? Corona, want deze pandemie heeft mij veel meer thuis gehouden, met “Me and My Shadow” tot gevolg. Verder lezen..
Steeds als ik de deur uitga zou ik eigenlijk Mnemosyne, de Griekse Godin van het Geheugen, aan moeten roepen. Daarmee voorkom ik onderweg het unheimische gevoel iets te zijn vergeten. Iets wat meestal uitkomt. Verder lezen..
Op de foto: Kieneke samen met haar kleinkinderen. Nog maar net 14 dagen geleden toen zij haar grootste wens, met haar gezin naar Walt Disney Parijs, in vervulling liet gaan. Door op de foto te clicken, lees je mijn afscheidswoorden tijdens haar uitvaart.
Had Kieneke niet altijd zoveel gezellige babbels. Had ze niet altijd de meest dol komische opmerkingen en invallen, had ik haar de stille kracht binnen onze kleine familie kunnen noemen. Hád…., want m’n lieve zusje is vanochtend overleden. Vol van verdriet kan ik tóch zeggen dat het een opluchting is. Verder lezen..
Click op de foto om Kieneke in haar nieuwe functie te zien
Toen Kieneke haar dertienjarige beentjes in nylonkousen stak, was ik als haar zes jaar oudere broer zo stoer om haar hatelijk uit te lachen. Oer stom natuurlijk, maar gelukkig heeft zij mij dit achteraf nooit kwalijk genomen. Vooral toen wij beiden ons ouderlijke woning verlieten, zijn we erg close geworden. Bijna maandelijks, zeker nadat mijn Truus was overleden, hadden we een ‘zussen dag’. Een dag van vol pret. Verder lezen..
Natuurlijk geef ik ook gehoor aan de nationale oproep om vandaag (11.3.2021) precies kwart over vijf “Radar Love” uit m’n speakers te laten galmen. Knoerthard, ter ere van George Kooymans z’n verjaardag. Als dank voor al de geweldige muziek die hij met zijn Golden Earring de hele wereld cadeau heeft gedaan. Verder lezen..
Click op de foto voor een reactie van de politie
Corona gestuurd haal ik tegenwoordig ’s ochtends vroeg mijn boodschappen. Niet bij Jumbo, 80 meter bij mij vandaan, maar bij Albert Hein 1100 meter met de auto. Zo ook toen ik rond 8:30 uur van huis vertrok. Het schemerde nog en ik bleek zonder licht te rijden. Verder lezen..
Click op de foto en zie hoe opticiën Ben Akkermans met Rod Stewart adverteerde
Zonder een bal te hebben aangeraakt, heeft Rod Stewart mij, in dienst van dagblad Het Vrije Volk in de Rotterdamse Kuip, behoorlijk laten scoren. Het was tijdens zijn eerste concert in het Feyenoordstadion. In een speciale bijlage schonk ons dagblad er veel aandacht aan. Met een extra oplage werd die ‘Stewart bijlage’ ook in het stadion stoel-aan-stoel verspreid. Verder lezen..
click op de foto voor de gereden tocht
Om toch weer eens in Amsterdam te zijn, had ik achter mijn PC een knooppunten-tocht uitgezet van 70 kilometer, met als start de P+R parkeerplaats bij Muiden. Heel simpel kwam ik hiervandaan via no. 15 snel op de route, langs het water via Diemen Noord naar Amsterdam. Ik kwam op bekend terrein, maar goed ook want m’n ‘oor-gids’ hield zich stil en na nummer 5 begon ik te zwalken, wat ik eigenlijk niet erg vond. Onbedoeld volgde ik de mooiste plekjes. Zwervend kwam het toch op z’n pootjes terecht. Verder lezen..