WO III
Trots heb ik mijn hele leven kunnen zeggen, van de eerste generatie aller tijden te zijn, die aan den lijve geen oorlog meemaakt. Met komst van het Corona virus is dat anders geworden, Wereldoorlog III is uitgebroken, met de natuur (ik mijd bewust het woord ‘Moeder’) als de grote agressor.
Voor ons geen schuilkelders, maar het comfort van onze eigen woonomgeving. Toch blijft het schuilen, met een beperkte bewegingsvrijheid. Landen om ons heen zijn zelfs volledig op slot gegaan. Geen soldaten maar helden in witte jassen trekken ten strijde tegen de (nu nog) ongrijpbare vijand. Hoe lang nog?
Het dagelijkse leven is letterlijk tot stilstand gekomen. Instellingen en (winkel)bedrijven zijn gesloten Het personeel naar huis gestuurd. “Het is stil, niet alleen aan de overkant.” Onvermijdelijk wordt er ook over de economische gevolgen gesproken. Ten behoeve van het bedrijfsleven, van multinational tot de ZZP’er, stelt de Overheid vele miljarden van ons gemeenschapsgeld ter beschikking van een steunfonds. Een zege dat wij in Nederland daartoe in staat zijn.
Toch wordt de wereld nooit meer, zoals die was. Ónze wereld. Want er bestaat ook een wereld waar mensen tóch al het leven lieten. Waar geen economische gevolgen kúnnen ontstaan. Landen waar vooralsnog nauwelijks Corona-slachtoffers zijn gevallen. Toeval?
0420
© Sinces 2001 - 2024 Kroondomein
dis©laimer - Site by - Dutch Design Office