M’n hoofd in partjes
Zal na bijna 40 jaar hoofdpijn en duizeligheid eindelijk zichtbaar worden, wat hiervan de oorzaak is? Hoe dan ook, die poging werd wel met een MRI-scan vanochtend gedaan. Ooit werd er eerder een MRI van m’n hoofd gemaakt, maar dat was in een veredelde, grote autoband, met veel lichtjes en zoemend geluid.
Dit was van een geheel andere orde. Mijn hoofd werd klem gezet en overkapt, waarna de herrie letterlijk los barste. Niet prettig, maar te doen, tenminste de eerste 10 minuten. Daarna, onder nog veel meer herrie, overviel mij een soort claustrofobie die ik niet wist weg te beredeneren. Houd vol, nog effe, houd vol moedigde ik mijzelf aan en net toen ik het noodsignaal af wilde laten gaan, kwam de verlossende melding door de speakers: “Zo, we zijn klaar.” Compleet dizzy, zelfs zwalkend ging ik terug naar het kleedhokje. Daarna was ik natuurlijk weer heel snel het ventje.
Maar wát was het tegengevallen. Dat houdt wel in dat ze heel minutieus een opname in 3D, in alle hoeken en gaten van mijn hoofd hebben gemaakt, wat het letterlijk in partjes snijden van m’n kop overbodig heeft gemaakt. Waar ik overigens de afspraak over had, dat dit pas ná mijn dood zou gebeuren. Het nadeel daarvan zou zijn geweest dat ik de uitslag nooit te horen zou hebben gekregen.
Nu wel, 9 juni a.s. Ik ben héél erg benieuwd.
0520
n.b.:
Totaal 7 operaties hebben het
probleem nooit kunnen oplossen.
