Kroondomein.com

De overspringende vonk

click op de foto en zie de Bob Kroon promotie-scooter

Mogelijk zitten er veel meer genen van mijn vader in me, dan ik ooit heb kunnen bevroeden. Is het ten onrechte geweest dat ik, vanuit school, met een grote boog om mijn vaders motorenzaak heen liep. Had mijn vader mij in zijn zaak meer toe moeten vertrouwen, dan het poetsen van de motoren in de showroom. Nu, 55 jaar later, lijk ik toch als motorman uit de kast te zijn gekomen. Ik verklaar mij nader:

Mijn autodealer hield op te bestaan en werd mij door de importeur een andere Alkmaarse dealer toegewezen. Daar was ik kortgeleden voor een jaarlijkse beurt van mijn bolide, plus een APK-keuring. Nadat ik dik € 400, = had ingeleverd, kon ik weer op weg met mijn Note. Direct had ik in de gaten dat de motor beroerd liep, net in een tijd dat ik nauwelijks kilometers maakte. Na een paar dagen ben ik dan toch maar naar mijn nieuwe dealer teruggegaan. Nadat mijn 67.000 kilometer oude auto achter de coulisse met z’n motorkap had opengestaan, werd er door twee man een proefrit mee gereden.

“We hebben de kabels ingespoten en verder niets kunnen vinden. Maar, hij rijdt nu een stuk beter.” “Een stuk beter?, maar hij moet toch perfect rijden? Ik ben wel een leek, maar kloppen de bougies wel, die er nieuw zijn ingedraaid?” Op mijn lekentip werd niet verder ingegaan. “Meneer Kroon, rijdt u er nou maar weer even in en blijkt het euvel niet verholpen, komt u gewoon weer terug.”

Ik was nog niet uit het zicht van de dealer, of m’n wagen hield weer in, begon bij de stoplichten te dieselen. Kortom, mijn auto was slechter de garage uitgekomen, dan dat ie erin was gegaan. Door het prachtige weer reed ik er verder geen meter mee, tot van de week. Pfff, alsof mijn auto bij Beun de Haas was geweest. Er was gewoon niet mee te rijden. Hoe heeft de dealer ‘m zó af kunnen leveren(?) en, erger nog, hoe hebben zij mij de tweede keer zó het bos in kunnen sturen?!

Hoewel ik in deze tijd niet of nauwelijks rijd, ga ik binnenkort met clubgenoten naar Texel, waarbij ik de chauffeur ben. Ik zag de bui al hangen. Door het willekeurig inhouden van de motor zal ik ervan worden verdacht een slecht chauffeur te zijn. Zó laat ik mijn imago niet verknallen. Pissig mailde ik de dealer dat ik tot twee keer toe niet goed ben behandeld en gaf ik als leek nogmaals de tip ‘dat het misschien wel aan de nieuw ingedraaide bougies lag.’

Het lijkt erop dat mijn serieuze klacht hoger de organisatie binnen was gekomen. Ik werd er over gebeld. “Ik mag dan wel een leek zijn, maar het zou toch evenzogoed aan de nieuwe bougies kunnen liggen?” En, misschien omwille van een klantvriendelijk handigheidje, kreeg mijn opmerking de aandacht die het verdiende. Of ik maar langs wilde komen, zodat we samen een testrit kunnen maken.

We waren nog geen vijfhonderd meter aan het testen, of het motorgehakkel manifesteerde zich in volle heftigheid. “Hier is inderdaad niet mee te rijden,” waarna wij rechtsomkeer maakten. “Meneer Kroon, uw auto komt niet de garage uit, voordat wij het euvel hebben verholpen.” “Ja, ja, misschien zijn het wel de bougies,” herhaalde ik hardnekkig mijn leken opmerking.

Nadat ik vanmiddag de leenauto kwam terugbrengen, kwam de chef werkplaats direct naar mij toe. “Loopt u eens mee, meneer Kroon,” klonk zijn uitnodiging enigszins onheilspellend. In gedachte was ik al bezig met het schrijven van een klachtenbrief. Want, natuurlijk pik ik het niet dat ik fiks op kosten word gejaagd.

Mijn auto stond weer met z’n klep open en gelukkig constateerde ik dat het motorblok er niet uit was getild. “Kijk!,” werd mij een bougie voorgehouden. “Hier ziet u een soort kras op de bougie. Iets wat helemaal nooit voorkomt is nu gebeurd, want deze bougie is lek en heeft het probleem veroorzaakt. ”Het was inderdaad een feest om weer ouderwets weg te kunnen rijden. Met een blij gezicht richtte ik mijn ogen ter hemel: “Zie je pap, zó a-technisch ben ik nou ook weer niet.”

 

-o-o-o-

0818

n.b. Over a-technisch gesproken,
lees het bizarre verhaal van onze boekhouder:

De onhandige boekhouder

2 gedachten over “De overspringende vonk

  1. Mies Huibers

    ‘Respect man’, zou ik zeggen als ik twee generaties jonger was. Nu hou ik het maar bij: ‘goed voor jezelf opgekomen.’
    Mooi stuk over de troubles met de automobiel. Ik zag dat die van ons de 180.000 km aantikte. Toch ook tijd voor iets nieuwers denk ik. Mijn technisch inzicht reikt niet verder dan banden oppompen, water controleren en olie bijvullen. Ik moet binnenkort naar Noord-Holland. Even duimen maar dat dat nog gaat lukken.

    Reageren

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Loading Facebook Comments ...
|
dis©laimer - Site by - Dutch Design Office