Bloemkool manie
bloemkool mani
(dag 29)
Samen met Kiwi heb ik veel plezier. Als ik uit de kamer ben geweest, komt hij op een drafje naar mij toe en gaat tegen mijn been staan hangen. Als ik achter mijn bureau zit, komt m’n katerkoppie 2.0 ongegeneerd op mijn bureau liggen, waarbij ik mijn toetsenbord steeds moet verplaatsen.
Gisteren had ik, kennelijk naar zijn zin, té lang achter m’n PC gezeten. Plots omzeilde hij mijn toetsenbord en ging pontificaal voor mij zitten, om mij lang aan te staren. Daaruit meende ik op te moeten maken, dat het tijd werd voor andere dingen. Hij was er blij mee dat ik hem, achter een kastanje aan, een spurtje in mijn lange gang liet trekken. Een paar keer, toen was het genoeg.
Met het eten vertoont hij soms een bijzonderheid, die met een rariteit van mij vergelijkbaar is. Bij mijn Truus destijds bekend als de ‘bloemkool-manie.’ Het ging als volgt: “Gewoontegetrouw vroeg ik bij mijn thuiskomst wat we aten. Bij de melding ‘bloemkool’ haalde ik mijn neus op. “Hè bah!,” waarna ik een uurtje later zat te smikkelen.” Het woord ‘bloemkool’ werkte, heel raar, bij mij als een rode lap op een stier, wat overigens mijn sterrenbeeld is, maar dit ter zijde.
De ‘bloemkool-manie’ manifesteert zich soms bij Kiwi waarbij hij, na enthousiast te zijn meegelopen, snuffelend aan zijn eten rechtsomkeer maakt. Dan ga ik op mijn knieën, neem hem tussen mijn benen en geef wat stukjes van zijn eten via mijn wijs- en middelvinger. Een trucje wat ik tijdens zijn begin dagen gebruikte om hem nieuwe dingen te laten proeven.
Het is grappig hoe hij mijn vingers schoon likt. Een aantal keren moet ik dit eetpatroon herhalen, totdat het eten voor Kiwi smikkelen wordt. Zelfstandig eet hij zo ‘zijn bloemkool’ smakelijk op.
