Toch nog het beste paard?
Wat zit er toch een vreemd ‘pinkepoutje’ in onze genen, dat wij pas op latere leeftijd meer over onze voorouders willen weten. Wij doen daarmee onze historie te kort, want zou die interesse op veel jongere leeftijd zijn ontstaan, konden wij onze opa’s en oma’s honderduit vragen naar hun ouders, verleden en omstandigheden.
Ik kom hierop doordat het vandaag de geboortedag is van mijn oma van moeders kant, oma Wanmaker zoals wij kinderen haar van Oma Kroon wisten te onderscheiden. Antje Koops, zoals ze in het geboorteregister is opgenomen. Eigenlijk weet ik niet veel meer te herinneren, dan dat zij ergens in de tachtig is geworden en kort voor haar overlijden nog met dementie in het Drentse Zuidlaren is opgenomen.
Als ik het wel heb, is oma in Hoogezand/Sappemeer geboren. Hoewel het evenzogoed in de stad Groningen kan zijn geweest en al jong naar Hoogezand/Sappemeer is verhuisd. Ik heb geen idee uit wat voor gezin zij kwam. Had zij broers en/of zussen? Wat deed haar vader, of wel, waar stond het gezin op de maatschappelijke ladder.
Omdat zij met de ‘Old Pekeler’ (Oud Pekela) Gezinus Wanmaker trouwde, vermoed ik dat zij uit het arbeidersmilieu kwam. Als fietsenmaker, later eigenaar van een Haarlems bakfietsverhuurbedrijf, was in ieder geval mijn opa een gewone jongen. Of heeft oma op het verkeerde paard gewed? Was in die tijd in Oost-Groningen ook al bekend dat de Wanmakers (waarschijnlijk) afstammen van het rijke en beroemde Wanamakers’ geslacht in Amerika? Ik sluit het niet uit.
Oma Wanmaker was gek op status. Deed tegen ons heel normaal, maar o wee als er vreemden in haar omgeving waren, dan kwam haar kakkineuze gedrag naar boven. Ik kon het altijd heel goed met haar vinden. Heb zelfs een lange tijd met haar gecorrespondeerd. Eigenlijk was ik haar oogappeltje. Toch weet ik mij in detail niet veel van haar hautaine gedrag te herinneren. Op die ene keer na, dat zij tijdens ons verlovingsfeest werd aangesproken met oma. “Oma ben ik alleen voor mijn kleinkinderen,” haalde zij direct de sfeer uit een leuk bedoeld gesprek.
Nadat mijn opa op 72-jarige leeftijd was overleden, kreeg zij in Haarlem een brief van haar jeugdvriendje, met een date als gevolg. Antje Koops ging terug naar haar eerste liefde, een handelaar in leerproducten voor de paardensport. Zoals zij dat zo graag wilde, heeft zij daar dan toch enige status verworven.
*Lees over dit rijke geslacht in mijn kroondomein:
https://kroondomein.com/beroemd-gegoogeld/
1216
