“To Be Or Not To Be…”

“To be or not to be”, hield William Shakespear uit de aarde der anonimiteit, ondanks dat dit nooit een gezegde van de eigenzinnige William Shake­spear kan zijn geweest. Daarom heb ik, puur langs wetenschappelijke weg, getracht zijn juiste uitspraak te achter­halen. Aangezien de resultaten van dit onderzoek niet alleen verbluf­fend maar ook leerzaam zijn, draag ik dit opmerkelijke werk op aan mijn vrienden Arry en Jan. Zij treden 8 september a.s. in het huwe­lijk.

Mijn werkstuk is voor hen dan ook ter lering en ver­maak.  “To Marry or not to Marry, that’s the question”, was een uitspraak van William Shakespear, tijdens een bijeenkomst van platvloerse vrouwen, of plattelandsvrouwen, het type vrouw is mij ontschoten. Ik had wel iets anders aan mijn hoofd dan te onthouden wat voor stelletje wijven er ongeïnteresseerd de lezing van Shakespear bijwoonden. “To Marry or not to Marry” Jammer, hoe actueel die vraag toen ook al was, het kwam niet goed over het voetlicht.

Sha­kespear had zelfs de grootste moeite het geroezemoes van de platte tantes te overstemmen. Dat destijds geen versterker zijn stem kracht kon bijzetten, is de simpele verklaring voor de ontkrachting van zijn gedurfde uitspraak, die de geschiede­nis is ingegaan als “To be or not to be…”  Vele geleerden hebben nadien de meest mogelijke verklaringen aan “te zijn of niet te zijn” meegegeven. Shakespear wordt heden ten dage nog vaak geciteerd met “to be or not to be”. Toch is het ongelooflijke onzin: “te zijn of niet te zijn”.

Elk weldenkend mens begrijpt toch dat “te zijn of niet te zijn” nooit een uitspraak kan zijn van die geletterde William Shake­spear. Hij zal zich hooguit eens hebben afgevraagd: “zullen ze er zijn óf zullen ze er niet zijn “, toen hij zich naar vrienden begaf. Die overpeinzing kan door zijn reisgenoten wreed zijn verstoord, met de opmerking dat zij een cent gaven voor zijn gedachte. William, toen altijd krap bij kas, pakte graag dit centje mee, en onthulde: “Zullen ze er zijn of zullen ze er niet zijn?, dat is de vraag.

“Toch is het erg onwaarschijnlijk dat hier de gevleugelde woorden uit voort zijn gekomen. ” To be or not to be, that’s the question”, Gewoon door de slechte akoestiek is Williams’ boodschap niet overgekomen, waardoor een vermeende uit­spraak onster­felijk is gewor­den. “To be or not to be…,”­sorry William, je diepzinnige op­merking onder de plattelandsvrouwen zou in onze tijd van HIFI wél zijn overgekomen.

Troost je. Jij zou dan wel in de aarde der anoni­mit­eit zijn begraven. Hier ligt voor mij de mogelijkheid om uit de anonimiteit te treden. Alle kans zelfs dat ik in de volgende uitgave van de Grote Winkler Prins wordt opgenomen: Kroon, Arnold: 14 mei 1947 te ‘s-Gravenhage geboren. Dagdromer, die de Shakespear-uitspraak “to bo or not to be…” in 1978 te Saint Jean d’Angely (Frankrijk) wist te weerleggen. Zie verder William Shakespear.

“To marry or not to marry, that’s the question”.
Trouwen of niet te trouwen, inderdaad dát is de grote vraag. Uit de motieven van de voor- en tegen­standers van het huwelijk is nauwelijks iets wetenschappelijks vast te stellen. Het cijfer 33% van de huwelijken draait op een scheiding uit, kan als negatief worden bestempeld. Even­zogoed kan de 67%, ­huw­elijken die standhouden, als positief worden ervaren.

Waarvoor William Shakespear destijds een lans wilde breken, wordt anno 1978 te wetenschappelijk aangepakt. In de hogere kringen, waar juist de weten­schappers zich bevinden, blijken de huwelijken het minst stabiel te zijn. Zij zijn de uitdenkers van vele instituten die zich met huwelijksmoeilijk­heden bezighouden. Zoals bijvoor­beeld de NVSH, de WegenWacht bij het echtelijk bed. De Gouden Gids staat bol van quasi wetenschappelijke bureaus, ter begelei­ding van het huwelijk.

Heb je bij hun geen succes, kan je altijd nog het nummer van de S.O.S.-lijn draaien, alvo­rens je uit het raam springt. Echt, al die bureaus zijn ontstaan uit de bemoeizieke driften van de Neder­lander. Hoewel het wetenschappelijk nog niet is vastg­esteld, springt men naar aller waarschijnlijkheid alléén uit het raam, nadat men de S.O.S. heeft gesproken. Van slechts enkele gevallen is het bekend, dat zij zonder het zwaar­moedige gelul van de S.O.S. uit het raam sprongen. Deze slacht­offers woonden echter allemaal op de begane grond.

Te trouwen of niet te trouwen, vroeg William Shakespear zich ooit af. Misschien wel een wat vreemde overweging voor iemand met de naam Shakespear. Immers, vrij vertaald: Wim Schudspier. Bedenk echter wel dat ook in ons land de familienaam niet altijd strookt met het beroep, zoals bij Hans Naaktgeboren. Hij heeft een herenmodezaak. En wat dacht u van Beenhakker, leverancier van inva­lidewagentjes te Rotter­dam. To marry or not to marry….Te trouwen of niet te trouwen….

Te trouwen…
…   dus alléén vanuit je ooghoeken naar andere vrouwen kijken
…   dus twee dekens op je bed hebben, terwijl je liever onder één deken slaapt
…  dus ’s nachts last van “het snurken” hebben en ’s ochtends moeten horen dat jij het bent die snurkt
…  dus een film op Nederland-1 willen zien, maar toch naar Neder­land-2 moeten kijken
…  dus met moeder- en Vaderdag van de een naar de ander moeten hollen, terwijl je toch het liefste thuis bent

of niet te trouwen…
…   dus je omgeving in het ongewisse laten over de reden dat je niet bent getrouwd
…  dus de tederheid van een vaste partner moeten missen
…  dus totaal geen steun hebben bij het opbouwen van je carrière
…  dus niet kunnen bewijzen dat de liefde niet alleen door de maag gaat
…  dus nooit het “knusse thuis zijn” ondervinden.

…   That’s the question….Dat is de vraag!
Voor William Shakespear was het echter nooit als vraag be­doeld. Alléén bij de ingewijden is dit bekend. Shakespear had gewoon een vergissing begaan. Hij had namelijk de verkeerde redevoering meegenomen naar het avondje plattelandsvrouwen.

De dag er op hield hij voor een meisjeslyceum de plattelands­vrouwen-lezing “To free or not to free…”. Een lezing over het ei en het scharrelei.  To Marry or not to Marry was voor hem alleen een over­denking van wel of niet naar het nonnenkloos­ter gaan. Heden ten dage kennen wij nog zijn, niet als Shakespe­ar-citaat bekendstaande, uitdrukking van NON-ACTIEF. Waarmee hij wilde zeggen: “Wees ook als non-actief, respecteer het geloof en doe aan actieve trouw door middel van het huwelijk.” Zijn baanbrekerij voor het religieuze huwelijk is door vele misvattingen nooit begrepen. “To be or not to be…” werd het resultaat wat hem beroemd maakte. Een twijfelachtige eer voor iemand die toen al zo vooruitstrevend was.

Niets heb ik aan zijn non-actief theorie toe te voegen. Net als William Shakespear ben ik een groot voorstander van het huwelijk.  Bedenk wel: “trouw en rouw” kennen slechts één letter verschil. Houdt daarom de “t” in ere.

De Engelsen verklaarden de “T” al in de middeleeuwen heilig. Sinds dien houden zij elke middag rond 4 uur hun T-time. Een gewoonte die wij best mogen overnemen.  Ikzelf eer de “T” dagelijks bij mijn ontbijt.

7 augustus 1978

Vreten op aarde | ‘t Is K