Reis om de wereld in 730 dagen
De laatste dagen keek ik naar het opgenomen TV programma Hunted, waarin een aantal vrijwilligers voor een professioneel politieteam op de vlucht waren. Die ontsnapping moesten zij drie weken volhouden, om uiteindelijk via het Heliplatform in Noordwijk ‘voorgoed’ te verdwijnen. Dat is slechts één deelnemer, een oud-marinier, gelukt.
Het was fascinerend om te zien welke digitale middelen de politie beschikbaar heeft, om misdadigers en vergelijkbaar dubieus volk op te sporen. Alleen al je mobiele telefoon werkt als de broodkruimels uit het sprookje van Hans en Grietje. Het geldpinnen levert de politie een groot aantal camerabeelden op, uit de omgeving waar een voortvluchtige zich op dat moment begeeft. Als je deze boeiende Tv-serie hebt gezien, begrijp je niet, dat er nog steeds zo veel misdadigers vrij rondlopen.
Door Hunted geïnspireerd zocht ik ook naar middelen om de rondgang van een twee jaar oude brief te achterhalen. Het heeft mij namelijk heel wat hoofdbrekens gekost om verklaard te krijgen, dat een brief van de Ennetjes, op 14 juli 2014 gedateerd, twee jaar later mij precies op 14 juli 2016 had bereikt. Vast staat dat die brief niet rechtstreeks mijn brievenbus in was gestoken. Die levertijd zou dan binnen de 60 seconden zijn gebleven.
Nu ging het om een levertijd van 730 dagen. Dan moet die brief wel van héél ver zijn gekomen. Langs de weg der logica vond ik de plaats waar de Ennetjes de brief begin juli 2014 dan gepost zouden moeten hebben*, namelijk in Wellington, de hoofdstad van Nieuw-Zeeland in Oceanië. Op ‘Hunted-wijze’ ben ik daar achter gekomen, namelijk:
De 730 dagen die de brief onderweg was staan gelijk aan 104 weken. Geheel volgens Westerse gewoonte is het logisch om dan van een vijfdaagse werkweek uit te gaan, waardoor je op 520 dagen uitkomt, een periode die de Ennetjes er kennelijk voor uit hadden getrokken om ergens in de wereld die brief te posten. Zonder daar de reden van te kennen, blijkt uit die reistijd dat zij niet met het vliegtuig, boot, of auto op reis waren gegaan. Voor mij staat vast dat ze met hun elektrische (vouw)fiets van slechte kwaliteit op pad gingen.
Op zo’n vehikel houd je het hooguit drie uurtjes per dag uit, waarna het lichaam in ruste weer in het goede doen moet geraken. Door de minder tot slecht begaanbare wegen buiten ons land, zal de snelheid op die oncomfortabele fietsen niet boven de 12 kilometer per uur hebben gelegen. Daardoor is de optelsom snel gemaakt: 520 (werk)dagen x 3 (reis)uren zijn 1560 reisuren x 12 kilometer is totaal maar liefst 18.720 kilometer.
Leg je die afstand dan langs de liniaal van onze wereldbol, kom je uiteindelijk in Wellington uit, waar de Ennetjes die brief van 14 juli 2014 rond 7 juli 2016 gepost zouden moeten hebben. De Postdienst had via via dan nog een week de tijd om die o zo belangrijke brief, die ‘per ongeluk’ niet was ondertekend, op 14 juli 2016 door mijn brievenbus te schuiven.
Zo móet het wel met die brief zijn gegaan, tenzij die brief compleet was verzonnen.
* n.b. Dat verklaart ook dat de tuin van de
Ennetjes er in 2014 erg verwaarloosd bij lag.
1216
