oververhit
Dat de afstand tussen Weert en Deventer toch niet de meest makkelijke afstand is om te overbruggen, ervaarde mijn zussie toen de afgelopen winter haar CV-ketel uitviel. Toen hiervoor de diagnose was vastgesteld, kwam de CV-monteur de reparatie verrichten. Gaande zijn klus bleek hem dat één onderdeel niet door de fabriek was aangeleverd, waardoor er nog enkele dagen doorgekleumd moest worden.
Mijn zus hels, belde in die gemoedstoestand de fabriek. “U had beloofd dat wij weer binnen drie dagen er warmpjes bij zouden zitten, maar nu moeten we nog drie dagen wachten”. Zonder daarover een verontschuldiging uit te spreken, opperde de stem aan de telefoon: “Dat dit ook wel eens aan de leeftijd van de CV zou kunnen liggen.” “Welnee man, de CV zou toch gewoon gerepareerd worden”, diende m’n zus heftig van repliek. “Hoe oud is uw ketel dan?”, vroeg de stem door. “Twaalf jaar”, kreeg hij ten antwoord in een intonatie van “nou lul je niet meer…”. “Nou dan…!!!”, was zijn diep beledigende antwoord, met een onvervalst oosters accent. Tot haar tenen gegriefd begreep mijn zus dat er geen klacht viel in te dienen. “O ja, mevrouw, u bent door onze service afdeling onbeschoft te woord gestaan? Wat zei men u precies?” “Uhh…: Nou dan…”?!
0710
