Opa en Oma waren broodfokkers
Had Kieneke niet altijd zoveel gezellige babbels. Had ze niet altijd de meest dol komische opmerkingen en invallen, had ik haar de stille kracht binnen onze kleine familie kunnen noemen. Hád…., want m’n lieve zusje is vanochtend overleden. Vol van verdriet kan ik tóch zeggen dat het een opluchting is.
Natuurlijk, zes jaar jonger dan ik, is ze veel te vroeg heen gegaan. Intimi weten dat ze het leven niet cadeau heeft gekregen. Over de laatste twintig jaar moest ze vele malen de strijd tegen meerdere soorten kanker overwinnen. Daardoor is het gerechtvaardigd dat (alléén zij) opa en oma Kroon (gespeeld) verwijtend broodfokkers noemde. Haar manier om vol humor met al die tegenslagen om te gaan.
Het zal lang duren voordat ik mij realiseer dat we nooit meer een dolkomisch ‘zussen’ weekend zullen hebben. Dat we nooit meer samen lachen. Dat we nooit meer samen herinneringen ophalen. Dat ik haar nooit meer om advies kan vragen. Dat ik niet minstens een uur met haar aan de telefoon kan hangen. (Overigens altijd op haar initiatief.) Dat, dat, dat…
0721