Met mijn MKZ, laat ik me niet zo maar ruimen
Het zal niet eenvoudig zijn. Ik zal me het schuim op m’n bek en de blaren op m’n klauwen schrijven, om mijn Meervoudige Kop Zorgen te overleven. Om dan sterker dan ooit uit deze strijd te komen. Hoewel mijn MKZ eerst, weliswaar hardnekkig, maar redelijk onschuldig zich als KZ openbaarde, leek het uitzichtloze hiervan mijn stalmeester te overmannen. Zeker toen ik ook nog eens niet akkoord met zijn nieuwe stamboekvel wenste te gaan. Leep zocht hij naar mogelijkheden om de piketten richting valkuil uit te zetten.
Daar was dan nog wel even een maatschappelijk aanvaardbare aanleiding voor noodzakelijk. Je ruimt immers niet zomaar je allerbeste melkkoe. Vol in de aanval op mijn goede reputatie en indrukwekkende prestaties, wist hij niets beters dan mij met aantijgingen in te spuiten. Om zo de rest van zijn vee van besmetting vrij te waren. Dit moést mij wel vellen en kon, naar hij meende, de toets van de kritiek wel doorstaan. Ook over de timing van mijn besmetting was heel goed nagedacht. Dit moest zo snel mogelijk na mijn narcose plaatsvinden, zodat er nauwelijks van enig weerstand sprake kon zijn. En verdomd, het werkte. Met nog allerlei post-narcose symptomen behept, overviel mij zijn genadeloze MKZ-besmetting. Waarna, kennelijk door stalorders opgelegd, er een volledige radiostilte volgde. Vanuit het koeienkoppencentrum werd Winkelwaard tot besmet gebied verklaard.
Inmiddels was ik mij van de omvang van mijn Meervoudige Kop Zorgen steeds meer bewust geworden. Iets waar een bezoek aan hun veearts verder geen verandering in wist te brengen. Van blaren was er nog geen enkele sprake. Van een groeiend verval, zowel fysiek als mentaal, des te meer. Het MKZ-gif deed genadeloos zijn werk en zo raakte ik los van de kudde. Niet ver meer van de slachtbank verwijderd. Gelukkig zijn er dan toch nog intimi die, met stelselmatig de juiste doseringen tegengif toedienen, je er van weten te overtuigen dat er juist in het andere kamp de gekke koeienziekte uitgebroken was. Je bent immers een rund, als je met het beste paard van je stal stunt. Dit beestachtige gedrag zal nooit tot zo maar ruimen kunnen leiden. Nog voor wereld dierendag zich heeft aangekondigd, zal dit dierenleed zich ten goede hebben gekeerd. Daar knok ik voor, in mijn eigen Winkelwaarderbroek.
-o-o-o-
0401
n.b. Dit voor buitenstaanders cryptische verhaal, heeft te maken met het moment dat ene algemeen directeur N.R.P. Lullèm (nickname) met dreigen van mij verlangde, dat ik mijn goeie pensioen tegen ‘baar geld’ zou inleveren, zo dat ik niet in 2009 maar in 2014 met pensioen zou gaan. Uiteindelijk moest hij met de staart tussen zijn benen het strijdtoneel verlaten.
Voor de insiders leuk te weten, dat Lullèm mij tot een spreukje inspireerde:
“Hij huwde het kleine vrouwtje om haar makkelijk over het hoofd te kunnen zien.”
