Kroondomein.com

Hergebruik bejaarden

rollators

Tot en met de zestiger jaren werden wij door PTT Post heel erg verwend, doordat zij nog twee keer per dag post bezorgden. Was een brief niet bij de ochtendpost, werd deze teleurstelling met de middagpost goed gemaakt. “Dat waren nog eens tijden….” Tante Post stond er voor garant dat een brief sowieso de volgende dag werd bezorgd. Niet anders was het met de pakketpost. Ook hier stond het staatsbedrijf er voor garant dat binnen 24 uur het pakketje werd bezorgd. Vandaag de dag kunnen we naar deze garantie fluiten. Tenzij je hier extra voor wilt betalen. Maar, voor het direct bezorgen van brieven hebben wij de Koninklijke Tante Post niet meer nodig.

Want binnen luttele seconden persen wij nu zelf ons schrijven door de internetlijn van geadresseerde. Waar ook ter wereld. Zo’n brief noemen wij in het vervolg e-mail. Dit zelfde kunnen wij doen met een elektronisch briefkaartje. Ja zelfs een simpel computerspelletje sturen we zo linea recta andermans computer binnen. We hebben dus de keus. Post en pakketdiensten via de traditionele weg van Tante Post of loei snel langs de elektronische snelweg. Daarnaast zijn er nog de koeriersdiensten die, in snelheid van bezorgen, de gulle middenweg bewandelen. De keuze is aan ons: snel, sneller, snelst. Natuurlijk hangt aan al deze vormen van bezorgen een prijskaartje: duur, duurder, duurst. Dat schept weer ruimte voor nieuwe ontwikkelingen, hetgeen het bekende gat in de markt wordt genoemd. Het bleef dan ook niet uit. Een slim zakenman zocht en vond een mogelijkheid tot pakketpost bezorging tegen absolute bodemprijzen. Heel handig wist hij een aantal omstandigheden met elkaar te koppelen.

Zo bedacht hij dat het bezorgercorps nu eens niet uit het studentencircuit moesten komen. `Want de pakketbezorgers moesten enerzijds full- profs zijn en anderzijds bereid zijn om ver onder het minimumloon te willen werken. Zonder dan in het illegale circuit terecht te komen, blijft er van de bevolking alleen nog maar de bejaarden over. Zij hebben immers, met minimaal een AOW, al een volwaardig inkomen. Een leuke bijverdienste plus het gevoel weer volledig aan het arbeidsproces deel te nemen, heeft tot een fijnmazig netwerk van pensioengerechtigde pakketbezorgers geleid. Het personeelsbestand werd naar tevredenheid opgebouwd.

Om rekening te houden met de fysieke beperkingen van deze grijze pakketbezorgers, was het zaak om ook een heel fijnmazig distributiecentrum door geheel Nederland op te zetten. Ook dat lukte! Nagenoeg alle supermarkten, buurtwinkels, banken, postkantoren en bejaardencentra in geheel Nederland sloten zich bij de bejaarden pakketdienst aan. Dit fijnmazige netwerk biedt ook voor de afzender het grote voordeel dat er, op nagenoeg elke hoek van de straat, een pakketje ter bezorging kan worden aangeboden. Wat echter niet mag worden verwacht is, dat een afgegeven pakketje vliegensvlug aan geadresseerde wordt afgeleverd. Daar is ouderwets tijd voor nodig. De AOW-pakketdienst bezorgt binnen drie dagen onthaastig goed.

Toen personeel en distributiecentra uitmuntend waren geregeld, moest er nog worden bedacht hoe de oudjes de pakketjes konden vervoeren. Auto’s (te duur) en fietsen (onpraktisch) vielen af. Eigenlijk moest er een geheel nieuw transportmiddel worden bedacht. Een middel dat simpel een pakketje kan vervoeren, maar wat tegelijkertijd ook praktische kanten voor privé-gebruik zou hebben. Een (loop) karretje van de zaak als het ware, met de loper als grijs kenteken. Bij de ontwikkeling van dit wagentje is heel goed gelet op de fysieke beperkingen van de pakketbezorgers.

Kennelijk geïnspireerd door het looprek werd er een loopmobieltje ontwikkeld, waarachter de oudjes zich stabiel voortbewegen. Wandelstokken vonden in de paraplubak daardoor hun eindbestemming. Bejaard Nederland gaat zich achter een blauw wankelwagentje, door de bejaardenpakketdienst Rollator genoemd, voort bewegen. En hoewel de Rollator nog maar een jong fenomeen is in de transportwereld, valt het niet meer uit het straatbeeld weg te denken. Vooral bij het bejaardencentrum is het een komen en gaan van grijzen hoedjes achter een Rollator, die op weg zijn naar het afleveren van een pakketje zonder haast.

De bejaarde achter het blauwe wankelwagentje heeft het, met bezorgen van pakketjes, te druk om nog langer eenzaam te zijn. Zo’n oudje, sloffend achter zijn duwkarretje, is druk, druk, druk aan het werk. En levert zo een waardevolle bijdrage aan onze 24 uurs economie.

Let maar op, er komen steeds meer bejaarden achter die blauwe duwwagentjes en reken maar dat ze met veel plezier hun loopwerk dagelijks verrichten.

1298

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Loading Facebook Comments ...
|
dis©laimer - Site by - Dutch Design Office