Nieuw… Gelukkig, daar kan ik mee thuiskomen.
Misschien heb ik mij in de loop der jaren zelf in de nesten gewerkt, door tijdens traditioneel saaie verjaardagen, de dolste verhalen te vertellen over mijn schitterende vak. Maar ja, ik vind het nu eenmaal leuk als ze aan m’n lippen hangen. Daarbij huldig ik het principe, dat een verhaal niet waar hoeft te zijn, als het maar leuk is. Jemig, wat heb ik vaak lopen opscheppen, over de vele mooie vrouwen, die ik in ons vak beroepshalve ontmoet.
Ja natuurlijk, terug naar huis deed ik er alles aan om, bijna overdreven proestend van het lachen, mijn vrouw ervan te overtuigen dat ik die sappige verhalen alleen maar vertelde, om die zeikerd van zwager Herbert-Jan eens lekker de bek te snoeren. Mijn vrouw kon zich hierin altijd wel vinden. Want ook zij heeft een broertje dood aan die aangetrouwde Herbert-Jan. Tot zo ver niets aan de hand.
Maar niet veel later werd dit vertrouwen, dat ik in de loop van onze huwelijksjaren heb opgebouwd, behoorlijk op de proef gesteld. Want, hoewel de inschrijving voor het MWG-congres zachtjes de brievenbus ingleed, kwam het relatie-technisch loeihard aan. Ik had mij namelijk ingeschreven voor het thema “Gewenste intimiteiten.” Leg dan maar eens uit, dat die sterke verhalen aan zwager Herbert-Jan kul waren, alleen om een saaie verjaardag bij de schoonfamilie, genoeglijk door te komen.
Gelukkig kwamen de lezingen van dit geweldige congres spoedig gebundeld thuis. Waarmee mijn vrouw overigens niet direct tevreden was gesteld. Zij verlangde dat ik actief aantoonde dat gewenste intimiteiten slechts bedoeld was om de nieuwsgierigheid op te roepen. Achteraf heb ik veertien dagen lang, onder een zwak bedlampje, haar de lezingen voorgelezen. Ondanks die noodzakelijkheid,
was het een boeiende bezigheid, waarmee ik door de lezingen het congres opnieuw beleefde. En mijn vrouw? die viel steeds halverwege mijn verhaal in slaap. Uiteindelijk heeft zij, na die periode van weerleggen, haar wantrouwen geskipt.
Over het latere congres NIEUW! kreeg wantrouwen geen enkele kans. Want NIEUW is zo oud als de weg naar Kralingen.
0201
