Mijn katermaatje
De eerste 730 dagen van Kiwi’s komst schreef ik regelmatig over hem op FaceBook en mijn kroondomein.com. Het is niet dat er daarna geen leuke en/of vertederende gebeurtenissen meer voorkwamen. Maar, meer voor mijn gevoel, zouden meer ditjes en datjes over Kiwi misschien ietwat lullig overkomen. Iets van “daar heb je hem weer met z’n katertje.” Trouwens de clou van zijn grappen en grollen zijn niet altijd onder woorden te brengen. Maar ja, vandaag is het dierendag.
Kiwi is eind december vier jaar mede eigenaar van mijn fysieke Kroondomein. En zo gedraagt hij zich ook. Eigenlijk komt dat doordat ik hem behoorlijk verwen. Hier en daar zelfs een beetje verpest. Hoewel, daar maakt hij slechts in lichte mate misbruik van. Zo wenst meneer sinds kort niet meer van zijn Hill’s Science Plan brokjes te eten. Almo Nature kippendij heb ik al eerder van het menu moeten schrappen. Van zijn Cosma snack zijn de droog gevroren Zalm- en Tonijn ook al uit de gratie geraakt. Vaak is het spannend of m’n katerkoppie zijn dagelijkse Almo Nature Zalm (’s ochtends) en Oceaan Tonijn (’s avonds) smakelijk blijft eten.
Zo nu en dan gebeurt het al dat hij geen trek in zijn Almo gerechten heeft. Hij komt dan langs mijn been hangen (kennelijk) met de bedoeling gevoerd te willen worden. Want daar draait het dan op uit. Stukjes eten neem ik dan in m’n hand, waar hij dan wel op z’n gemakje van eet. Na een paar keer gevoerd te zijn, neemt hij dan weer het heft in eigen pootjes. Wat heb ik dan nog te klagen?! Ook mag worden gezegd dat hij, zeker voor zijn soort, erg goed luistert. Lopen we samen, vanuit de gang richting keuken, slaat hij rechtsaf richting snoepkast. Bij “nee, Kiwi, nee!” buigt hij in een soepele beweging terug richting de kamer, alsof hij niet op snoepen uit was. Dat “nee, Kiwi, nee” is een dagelijks terugkerende tekst waarop hij zich laat corrigeren.
Rond middernacht is het feest om naar bed te gaan. Bij de twee tikjes, van het uitzetten van de TV en Audio, verlaat hij direct mijn schoot en wacht af totdat alle lichten zijn gedoofd. Slechts één aanmoediging heeft hij dan nodig om mij richting slaapkamer te volgen. Lig ik eenmaal in slaaphouding nestelt Kiwi zich in mijn armen om koppie/harses in slaap te vallen. Door de nacht heen ligt hij het ene moment aan het voeteneinde om even later weer in mijn armen terug te keren, waarvoor hij soms zijn koppie nodig heeft om daarmee de gewenste ruimte te maken. Voordat we weer uit bed komen, ligt hij weer hard knorrend en pootje knijpend zijn ochtendkussen in ontvangst te nemen. Kiwi is zowel overdag als ‘s nachts graag in de omgeving van zijn baasje. (Trouwens nu ook, pal voor mijn toetsenbord.)
Ondanks dat hij ’s avonds smakelijk van zijn Almo Nature heeft gegeten, vindt hij het niet nodig dat zijn stief-baasje daarna ook wil eten. Liever kruipt hij op dat moment op schoot om uit te buiken. “Nee, Kiwi, nee,” hoort hij dan met geïrriteerde blik aan. In de gaten dat het baasje toch zijn eigen zin doordrijft, taait hij af richting logeerkamer om in de loop van de avond op mijn schoot terug te keren.
Kortom, Kiwi is m’n geweldige katermaatje.
1023
