Ik ben geen Junk meer

Reputatie van Oxycodon binnen een afkickcentrum: click op de foto.

Ondanks dat ik mij in mijn sociale leven staande wist te houden, ben ik twaalf jaar lang een junk geweest. Gelukkig heb ik desondanks mijn huis kunnen houden en heb geen geld over de balk gegooid. In meerdere opzichten was ik een nette Junk. Kan ook niet anders, want ik was een Junk tegen wil en dank.

Door een onverklaarbare, niet te beschrijven zenuwpijn, moest ik dagelijks 2x 30 mg. Oxycodon, een soort morfine, slikken. Later heel onverwachts slechts 2x 10 mg. Eigenlijk had Kieneke, ja zij weer 😉 , daar mee te maken. Zij was weer eens een paar dagen bij me voor onze broer/zussendag. Met mooi weer maakten we een fraaie fietstocht naar de Schoorlse duinen, met een tussenstop voor koffie en appelgebak. Het was toen rond half twaalf.

Bij een opkomend, beroerd gevoel realiseerde ik mij dat ik die ochtend was vergeten de 30 milligram te slikken. Eigenlijk zou ik daardoor subiet terug naar huis moeten. Maar ja, het leuke dagje Noord-Hollandse kust daarmee verknallen zag ik niet zitten. Ik besloot mijn ongemak stil te houden.

Op de terugweg wilde m’n zusje graag nog even de stad in. Ook dat plezier wilde ik haar niet ontnemen. Gelukkig was ze met haar mode shoppen snel geslaagd en vond zij het zelfs een goed idee om op huis aan te gaan. Rond vier uur kon ik alsnog mijn dope slikken. Achteraf viel het mij mee, dat ik die dag toch redelijk was doorgekomen. Moet ik dan nog steeds dagelijks 2×30 mg. van die troep blijven slikken?

In overleg met mijn huisarts ging ik toen terug naar dagelijks 2x 10 mg. Op zich een prima besluit, alleen ging ik een steeds grotere hekel aan die drugs krijgen, vooral een gevolg van alle negatieve berichten in de media over Oxycodon, wat niet alleen gevaarlijk (verslavend) spul is, maar wat ook in Amerikaanse gevangenissen populair snoepgoed is. Reden om weer mijn arts te raadplegen.

Natuurlijk wilde hij mij graag van Oxycodon af hebben en schreef  mij, als een try-out in combinatie met minder Oxycodon, een andere pijnstiller voor. Door de positieve ontwikkelingen werd het mij niet gegund om naar Zuid-Afrika uit te wijken, want van Oxycodon afkicken ging mij vrij vlot af. Maar ja, dan ben je nog niet clean. “Dat kan een aantal maanden duren,” aldus mijn geneesheer. En daar ben ik inmiddels achter gekomen.

Het is niet alleen beroerd voelen. Want, naar het schijnt heeft de duivel mij met meerdere kwaaltjes opgezadeld. Slappe benen, lusteloosheid, gekriebel in mijn strot, zwaardere hoofdpijn en duizeligheid vielen mij ten deel. Ik moet zelfs dagelijks met medicinaal water eczeem op mijn hoofdhuid bestrijden. Het ergste vind ik dat mijn lust tot schrijven totaal is verdwenen. ‘Was,’ gezien deze poging. Ook ben ik al weer een paar keer een half uur op mijn crosstrainer geweest. Er zit dus vooruitgang in.

Afgelopen vrijdag startte er op VPRO-tv de indrukwekkende serie Dopesick, over gesjoemel en misbruik van Oxycontin, familie van Oxycodon. Ik voelde mij hierdoor extra gesterkt.

0424

Kiwi’s laatste bericht uit de ziekenboeg | Kiwi kan niet meer