Geen Quote door hoge nood.
Click op de foto voor het krantenartikel over zijn hometrainers (zie onder de hele pagina)
Het is altijd dankbaar om reacties te krijgen op je site, ook al komen die via e-mail binnen. Vandaar dat ik met plezier in ga op de vraag wat mijn vaders motorenzaak met de wielersport had te maken. Als wielerfan, met een zoon die fietste, heeft mijn vader een aantal dikke bandenwedstrijden georganiseerd, zoals de Ronde van de Delftselaan en Ronde van de Gooilaan.
Toen hij eenmaal, via RRC Sparta, in de wielersport was terecht gekomen, werd hij ’s winters geconfronteerd met een uit Frankrijk komende, krakkemikkige, stalen hometrainer die het steeds begaf. Hij heeft toen een compleet nieuw stel wedstrijdhometrainers gebouwd. Heel revolutionair met plastic rollen. Zijn vinding was een doorslaand succes. Veel wielerverenigingen schaften voor zo’n € 455,= (een rooitje oud geld) de hometrainers aan. Maar ook de Holland Amerika Lijn kocht ze voor passagiersschepen. Vaak werden ze ook aan Hilversum verhuurd, waar zij als extra attractie bij TV-spelprogramma’s werden ingezet.
Er werd ook een handzaam, inschuifbaar type ontwikkeld, als thuishometrainer voor de wielrenner. ‘Thuis, home’, ja dat is dubbelop, maar lijkt mij niet fout te rekenen, omdat de normale hometrainer te groot was om thuis te gebruiken. Maar ik dwaal af. De kleine hometrainer ging voor een meijertje (€ 45,=) als warme broodjes over de toonbank. Tijdens wielerzesdaagsen stonden deze rollenbanken langs de baan, waarop de baanrenners zich los konden rijden.
Kortom, De Bob Kroon hometrainer had z’n weg naar de wielersport gevonden. Voor mijn vader dus op naar de Quote 500 notering. Mooi niet, ondanks dat er behoorlijk veel geld mee viel te verdienen. Blijkt ook wel, want een fietsenmaker uit Wassenaar maakte mijn vaders product, waar helaas geen octrooi op was aangevraagd, minutieus na. Hij verwierf er rijkdom mee.
Mijn vader had zijn tijd tegen. Want, doordat er steeds minder motoren werden verkocht, liep zijn omzet na de zomermaanden drastisch terug, waardoor er onvoldoende financiële middelen beschikbaar kwamen om ’s winters de productie van hometrainers groots aan te pakken.
Uit financiële nood heeft hij toen voor een habbekrats zijn idee aan De Ron verkocht. Om uiteindelijk de vuile wasjes te gaan draaien, zoals beschreven in mijn verhaal Uitlaat.
1010
Negatief van de hele pagina in de Haagsche Courant van 25.9.1962:
