Kroondomein.com

De erectie in den beginne

Het is niet zomaar een mop: Weet je wat Adam tegen Eva zei, toen hij zijn eerste erectie kreeg?: “Ga ’s achteruit, ik weet niet hoe groot ie wordt”. Nee, hierachter gaat een
his­torische gebeurtenis van importantie schuil. Adam en Eva bevolkten nog maar net het Hof van Eden, toen hij spontaan zijn eerste erectie kreeg, waardoor zijn vijgenblad de grond op dwarrelde. Bij het zien van deze zwelling, viel de mond van zowel Adam als Eva open van verbazing.

Adam stond onbedoeld voor paal, ondanks dat hiermee het eerste wereldwonder zich openbaarde. Ze hadden nog niet van de Bijbelse appel gegeten, waardoor niet viel te verwachten dat zijn verstijving de inleiding van een stevige vrijpartij zou zijn. Het eerste voorspel aller tijden zal langer op zich laten wachten.

Vers van de boom trok Adam, een maatje groter, een nieuw vijgenblad.  Maar nog diezelfde middag hield ook dit schaamblaadje geen stand. Opnieuw vergaapte Eva zich aan Adams’ staander. Waarschijnlijk door de verdere versteviging van het spierweef­sel en het grote contrast met de piemel-in-ruste, was Eva ervan overtuigd dat zijn plasser nog groter was geworden. Enigszins verward doch heel behulpzaam, zocht zij nu het vijgenblad uit, opnieuw een maatje groter en bevestigde dit heel omzichtig aan zijn klok-en-hamerspel. In handen duurde zijn vol ornaat een tijdje voort.

De natuur gaf te denken. Eva was er getui­gen van dat Adams’ man­nelijkheid in enkele uren tijd uitgroeide tot een roede van apentrots-formaat. Hoewel zij licht ondefinieerbare gevoelens van opwinding kreeg (bijt dan ook in die appel!), baarde het Eva zorgen dat er opnieuw bij Adam een nog groter, knoerthard geslachtsdeel, zich zou manifesteren.  Want, veel grotere vijgenbladen waren er niet te vinden.

Als Adams’ lid nog meer formaat zou aannemen, had hij al gauw niets meer om aan te trek­ken.  Urenlang was Eva hierover in overpeinzing verzonken en schrok pas op, toen Adam tegen schemering, terugkwam van zijn werk. Zijn loon in natura hangende over zijn rechterschouder. Een fiks uit de kluiten gewassen everzwijn. Als een volleerd slager werd zijn prooi gevild en met stokken doorregen klaar voor de barbecue. Vertederd volgde Eva de culinaire han­delingen van haar metgezel. Haar everzwijnliefde groeide (kalverliefde was van een veel latere datum). Zo ook opnieuw de contouren onder Adams’ vijgenblad. Met gemengde gevoelens, van schrik en licht verlangen naar iets (kom op met die appel!), herkende zij opnieuw zijn volgende erectionele groeistoot. Nog éénmaal zou een nieuw vijgenblad uitkomst bieden. Grotere maten waren er niet leverbaar.

Gelukkig zou Eva’s langdurige overpeinzing tot een creatieve ingeving resulteren. Razendsnel tekende zij met een twijgje in het mulle zand, het eerste prototype van een korte broek. Just in Time, want de vijgenboom was inmiddels volkomen kaalgeplukt. In krap een week tijd had Eva de lederen huid van het Everzwijn omgetoverd tot een lederen, korte broek. Niet met twee, maar met een derde pijp die zij met extra leer van een klep voorzag.  Door haar penispoort genoemd, wat wij tegenwoordig een gulp noemen. Eva geloofde dat het man­nelijk lid een embry­onaal-derde been is, waarmee de wendbaar­heid van de adult -/m aanzienlijk toeneemt. Een eerste evolutie die een jager in de jungle goed van pas zou komen.

Terug naar de tot mop verworden legende: “Je weet niet hoe groot ie wordt”. Toen men in de twintigste eeuw eenmaal begreep dat royaal geschapen ook z’n grenzen heeft, moest in onze beschaafde wereld de Leder Hose plaats maken voor de broek-met-gulp. Toch is in een klein deel van Europa de Lederhosen van Eva nog heel nadruk­kelijk aanwezig.  Afgaande op hun große Münder, weten zij nog steeds niet hoe groot ie wordt.

0199

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Loading Facebook Comments ...
|
dis©laimer - Site by - Dutch Design Office