De honderdvijftienduizendvierhonderdtwaalfste
Click op de foto voor 2e deel rijbewijs uit 1929 en Opa’s bolide
Mijn Opa Geesinus Wanmaker was vandaag, 87 jaar geleden, de 115 duizend 412ste Nederlander die een rijbewijs kreeg uitgereikt. Ik heb echter nooit meegemaakt dat die ‘Old Pekeler’ achter het stuur van een auto heeft gezeten. Maar gelukkig hebben we de foto’s nog. Ik heb geen idee waarom hij dat, toen nog unieke, papiertje heeft laten versloffen. Voor de lange afstand was hij meer een treiner.
Zo kwam hij regelmatig met mijn oma vanuit Haarlem naar ons toe. De keren dat hij alleen naar Den Haag kwam, deed hij dat op zijn Simplex Eitje, een variant op de Solex.
(Zie anekdote: https://kroondomein.com/het-onwillige-eitje/)
Mijn opa zat nota bene zelf in de vervoersbranche. Als fietsenmaker had hij in Haarlem, Drappenierstraat 5, zich volledig op bakfietsverhuur toegelegd, “Bij Wanmaker huren, veilig sturen.” Nee, toen waren het nog geen bakfietsmamma’s op weg naar school, maar lorren- en schillenboeren, oud-ijzerhandelaren, startende verhuisbedrijfjes en de ‘zo-nu-en-dan-klant.’ In de garage stonden wel een stuk of dertig bakfietsen, met ‘hun kont’ omhoog en een straatsteen om ze tegen te houden. Voor dit doel gebruikte mijn opa een wandelstok om de keien onder de wielen te schuiven.
Maar op een bakfiets, vaak doortrappers, heb ik mijn opa ook nooit zien fietsen. Ze werden stuk voorstuk de garage in gedouwd. Maar dit terzijde.
Eigenlijk breng ik het oude rijbewijs ter sprake (of is het: ter schrijven?) omwille van het adres van mijn grootouders. Tot dan kende ik alleen maar het adres, Delistraat 22 Amsterdam, waar mijn moeder is geboren. Nu dus ook, Sumatraplantsoen 62 II, waar zij op zesjarige leeftijd voor het eerst college liep. Ik kon het niet nalaten om daarvoor even m’n fiets uit te vouwen.
-o-o-o-
n.b.: Het is heel waarschijnlijk dat mijn opa de Hollandse tak
vertegenwoordigt van de Amerikaanse Wannamaker Dynastie.
Zie: https://kroondomein.com/beroemd-gegoogeld/
1016