Het zou zo maar kunnen dat mijn inkoopbeleid, na mijn bijna doodervaring, wat onzorgvuldiger is geworden. De afweging “zou je dat nou wel doen” is nagenoeg uit mijn systeem verdwenen. Maakte in dit geval plaats voor mijn opwelling, ‘dat het toch ook wel lekker is om een vouwfiets te hebben.’ Verder lezen..
Click op de foto voor de locatie van het boevenbiertje
Het zal er wel een keer van komen dat ik met m’n smartphone een plaatje van ter plaatse direct op FaceBook neerzet. Dit keer heb ik dit nog achteraf moeten doen. Verder lezen..
Click op de foto voor de totale foto
Sinds ik hoofd huishoudelijke dienst ben, een ongewilde promotie na het overlijden van mijn Truus, is het poezenbeleid aanmerkelijk versoepeld. Iets wat mijn gemak ten goede komt. Zo mogen mijn diertjes, nadat zij ’s avonds hebben gegeten, weer gewoon de tuin in. Verder lezen..
Click op de foto: Een felicitatiekaart van mijn chirurge*. Mooier kan een medaille niet zijn
Ik permitteer mij even om ouwe koeien uit de sloot te halen. Nou ja, oud…nog binnen de tijd dat rundvlees in de vriezer bewaard kan worden. Voor mijn eerste operatie van 6 december 2012 was het niet onwaarschijnlijk dat ik eind januari de wandelmarathon van Egmond zou kunnen lopen. Het liep letterlijk heel anders. Veel complicaties vroegen om drie operaties nadien.
Als stadse jongen had ik in mijn jeugd niet zoveel met de natuur. Naar het Zuiderpark gingen we alleen, om op de speelweide tegen een ander buurtelftal een fredikeetje te spelen. In de grote verscheidenheid aan fraaie struiken en heesters herkenden wij niets meer, dan de bosjes waarin je zo leuk vadertje en moedertje kon spelen. Waaruit overigens bij mij wel een eenzijdige interesse voor natuurschoon werd ontwikkeld. Verder lezen..
Click op de foto voor mijn eerste stageplek en mijn Route-66
Mijn Route 66, van Den Haag via Maassluis naar Alkmaar, had in 1947 een bijzondere start. Ik werd namelijk in illegaliteit geboren, een status die naar ik aanneem inmiddels is verjaard. Dat komt doordat mijn vader valse aangifte heeft gedaan. Ongetwijfeld met de beste bedoelingen, want kennelijk voorzag hij dat in de Haagse Schilderswijk geboren worden, je in je levensloop een nauwelijks in te halen achterstand oplevert. Verder lezen..
Met een moyenne van eens per aantal weken, heb ik de behoefte mij vrijdags onder de kaastoeristen te begeven. Gewoon omdat ik het leuk vind te aanschouwen, hoe zij zich aan onze fameuze kaasmarkt vergapen, zich te goed doen aan suiker besneeuwde poffertje, proefstukjes kaas kopen of oranje blanje bleu geprikte haring aan stukjes eten. Verder lezen..
Click op de voetnoten en zie mijn helen op het zandbed
Met het voornemen bij de plastisch chirurg er ‘zittijd’ bij te kopen, ging ik vandaag op de eerste controle na m’n operatie. Een week geleden was ik namelijk uit het ziekenhuis ontslagen, onder de restrictie dat ik per dag maar drie keer een uur mag zitten. Verder lezen..
Doordat er twee mensen waren ontslagen, bleven alleen Wim en ik over op de vierpersoonskamer van het MCA. Natuurlijk in afwachting van de volgende patiënten. Of worden zij in de geprivatiseerde zorg gasten genoemd?! Hoe dan ook, een oud vrouwtje werd begeleid door haar mooie dochter, onze kamer binnengeleid. Verder lezen..
Click op de foto voor het gehele boek
Wim Kaspers, tot enkele jaren geleden eigenaar van het beroemde, gezellige, Alkmaarse eetcafé De Vestibule, was de eerste die mij op de vierpersoonskamer in het ziekenhuis aansprak. Wijzend op mijn trainingsjack vroeg hij: “Wat is www.kroondomein.com?” “Da’s m’n eigen website.” “Mooi, maar wat staat daar dan op?,” ging het vragen over in een diepte-interview. Zonder mij verder eerst te installeren, raakte ik met Wim in een aangenaam gesprek, waarbij de spreekwoordelijke klik bijna hoorbaar was. Verder lezen..