Binnenlokkertje
Click op de foto voor de totale foto
Sinds ik hoofd huishoudelijke dienst ben, een ongewilde promotie na het overlijden van mijn Truus, is het poezenbeleid aanmerkelijk versoepeld. Iets wat mijn gemak ten goede komt. Zo mogen mijn diertjes, nadat zij ’s avonds hebben gegeten, weer gewoon de tuin in. In de hoop dat zij toch binnenkomen voordat de nacht valt. Op één uitzondering na is dat prima gelukt. Overigens kent het Truus’ tijdperk evenzogoed zulke uitzonderingen. Het is best geinig om te zien hoe Morro nog steeds niet aan dat nieuwe beleid gewend is. Zodra hij zijn bordje leeg heeft, kijkt hij achterom, ziet de tuindeur nog open staan en spurt dan naar buiten.
Nog steeds in de veronderstelling dat hij daarmee zijn baasje tuk heeft. Lotta is wat gematigder, zij gaat nog even neushappen om de rest van de avond met mij door te maken. Om mijn nieuwe beleid succesvol te kunnen houden, krijgen mijn grappenmakers, zodra de tuindeur gesloten kan worden, een niet te versmaden Whiskas Stick. Over een tijdje kijk ik wel of mijn beleid weer aangepast moet worden.
0613
