Kroondomein.com

Meer kroontjes

tandartsstoel

Het was een bultje, rechtsboven in mijn mond. Ik had er geen last van, als ik er maar niet op drukte. Dat deed ik dan ook niet, nou ja af en toe om te voelen of het er nog zat. En dat een maandje lang. Voordat ik de periodieke afspraak met mijn tandarts maakte, kwam één van mijn kronen mijn mond uit rollen, zodat ik sneller dan mijn lief was de tandartsstoel in kwam.

“Kijk eerst even naar dat rare bultje in mijn mond,” stelde ik het herplaatsen van mijn kroon nog even uit. Mijn alleraardigste smoelensmid vond het niet zo raar, “het is gewoon een ontsteking rond en onder je kroon, die geen natuurlijke uitweg meer heeft.” Vette pech, waar ik als vrije vertaling vette rekening van maakte. M’n kroon, één van de velen, werd met tijdelijke lijm teruggezet. Met een vervolgafspraak van maar liefst anderhalf uur op zak kon ik weer eventjes opgelucht adem halen.

Vandaag was die vervolgafspraak. In het kort werd mij uitgelegd wat er ging gebeuren. Zoals met elke medische ingreep, was ik ook nu liever in het ongewisse gebleven. Ik begreep toch al niet dat ik tot anderhalf uur tandartsenstoel was veroordeeld. Zo’n grote bek heb ik toch ook weer niet?! Hoe dan ook, het werd een zenuwenbehandeling, maar dan wel een van het ergste soort.

Heel wat martelwerktuigen zag ik mijn mond in verdwijnen. Nee, voelen deed ik ze niet, want ik was verdoofd. Met een “toch maar even een verdoving bijzetten” werd mijn moment van opgelucht adem halen nog verder uitgesteld. Er werd heel wat af geboord, gespoeld en nog vele malen geboord.

Het was een “Hell of a Job,” haalde mijn tandarts, het eigenlijk aan mij toebedeelde moment, van opgelucht adem. Omdat er ruimte omheen was geboord, was mijn kroon niet bruikbaar meer. Ik zal opnieuw moeten happen, om in september een nieuwe kroon geplaatst te krijgen.

Nazaten heb ik niet, maar in mijn mond zijn er toch heel wat kroontjes te vinden.

0817

Een gedachte over “Meer kroontjes

  1. Henk Blom

    Joh wees blij dat het nog zo kan. Die kleppers die ik in mijn muil heb doen me verlangen naar een ouderwetse ontsteking. Heerlijk als het weer over was. Dat mis ik nu allemaal. Groetjes, ook van die blonde waar ik straks weer tegenaan kruip. Erop is tamelijk zeldzaam.

    Reageren

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Loading Facebook Comments ...
|
dis©laimer - Site by - Dutch Design Office