Ladekutjien

Ik geloof er niet meer zo in, dat elk vogeltje zingt zoals het gebekt is. Daarvoor vliegen de hedendaagse vogeltjes veel te veel door elkaar heen. Alsof er nimmer enige rassenverschil is geweest. Het vogeltje dat in Wassenaar is grootgebracht kent tegenwoordig dezelfde uitdrukkingen als zijn soortgenootjes uit de Haagse Ravesteinstraat. Sterker nog, het geeft zo’n kakker veel voldoening om eens lekker platvloers te kwet­teren.

“Dat klinkt zo lekker tof, weet je wel”. Figuren als Koot en Bie wisten dit verschijnsel nog eens lekker aan te wakkeren. “Toch eigenlijk wel goed kut, waar ik van over de rooie ga”. Ja sorry hoor, ook ik heb mij door zulke rakkers laten opgei­len. Je moet toch zeker wel, anders sta je toch voor de kat z’n kloten iets te verkondigen, zonder dat ze het van je oppikken. “Schei’s uit!” Ik geef toe dat dit soort taalgebruik wat onwennig uit mijn PC  voortkomt. Bij het teruglezen neig ik er zelfs toe om het te deleten. Stop ander woord!

Laat ik nou niet hypocriet worden, uiteindelijk heb ik als schooljongetje al die schutting­woorden van A tot Z geleerd. Wel zorgde je ervoor dat je dit woordgebruik in uiterst select gezelschap hanteerde én zeker niet in de buurt van de grote mensen. O ja, rond mijn tiende jaar hadden mijn vriendjes en ik de grote mensen wel lekker tuk. Midden in hun gezicht zeiden we iets héél vies, waarover we het grootste plezier hadden en zij maar niets van begrepen. Die grote mensen toch!

Ik kan het nu wel onthullen. We speelden toen namelijk optochtje, waarbij we de trommels nadeden, met de ritmisch woorden: “LadeKutjien, Kutjien, Kutjien, LadeKutjien, LadeKutjien, Kutjien, Kutjien, Lade…” Dit trommelgeroffel ging gepaard met een brede kindergrijns. Goed luisterend was dit kindergetrommel veel minder onschuldig dan op het eerste oor wel leek. Nou ja, het was voor de mannetjes-in-dop spannend om tegen de grote mensen vieze woorden te zeggen, zonder daarvoor op hun kop te krijgen.

Nu vele jaren later, hoor ik opnieuw dat trommelge­roffel:­ “LadeKutjien, Kutjien, Kutjien, LadeKutjien.” Maar, geen kinderoptocht in de buurt. Het zijn nu juist de volwassenen die, weliswaar in een heel ander ritme, hun drum­solo weggeven. Zo van: “Die lul van een kuttekop verneukt iedere klootzak die niet wil geloven dat elke trut op hem geilt.” Dit quasi stoer taalgebruik dwingt tegenwoordig eerder respect af, dan dat men zich meer afvraagt of het ietsje minder kan.

Welnee, dit ruige taalgebruik is niet alleen erg onderhou­dend, maar communiceert ook nog eens overweldigend. Het kan je zelfs heel erg populair maken. Denk je eens in: “Die knaap wordt agressief als je niet wil geloven dat elke vrouw op hem valt,”, dat is toch zeker geen stoere conver­satie. Ons taalgebruik moet nadrukkelijk zijn wil het aandacht krijgen. Om met onze taal bij te blijven, komt Meneer Van Dale ongetwijfeld met een schutting-woordenboek.

Ladekutjien, trommelgeroffel voor taalverruwing.

1015

‘t Is K | Dat zal je altijd zien