Juist wel voor de poes
Juist wel voor de poes
(Dag 44)
Na Kiwi op de patio zijn eten te hebben gegeven, ging ik nog even achter mijn PC, grenzend aan die tuinkamer. Vrij snel kwam het geluid niet overeen met datgene m’n kater voorgeschoteld had gekregen. Het was meer de ‘knabbel-sound’ van brokjes. Reden om polshoogte te nemen.
Wat is het toch een maker van grappen. Of, is het van hem helemaal niet leuk bedoeld. Gelooft hij in sprookjes, waardoor valt te verklaren dat hij zijn eten twee muizen heeft gegund. Óf, was het een protestactie? Het was immers zo’n proefblikje zalm, natuurlijk wel van zijn lijfmerk Almo Nature. Zolang hij alleen met staartpraten en miauwtjes communiceert, zal ik daar nooit achter komen.
Ik beschouwde het dan maar weer als de ‘bloemkool-manie’ (zie dag 29). Dus hop, op mijn knietjes, m’n katerkoppie 2.0 er functioneel tussen gepositioneerd om hem het eerste hapje uit mijn hand te laten eten. Zijn smakken klonk smakelijk.
Hoewel de houding ongemakkelijk is, blijf ook ik het een leuk spelletje vinden en zolang hij niet naar z’n bakje terugkeert, kreeg hij de hapjes via m’n handpalm aangeboden. Zo kwam zijn zalm schoon op. De muisjes mochten het bijzondere schouwspel aan de zijlijn volgen.
