Haagse humor
Click op de foto en zie hoe Cariggelts Haagse humor in Malta wordt vereerd.
Het is niet dat ik bij uitstek de kenner ben van humor, daarover heb ik nooit een proefschrift geschreven. Had dat ooit in mijn kop opgekomen, had ik wel eerst de Universiteit moeten doorlopen. Helaas, de HULO viel mij al te zwaar. Toch weet ik humor te beoordelen, laten we zeggen, als natuurtalent. Met die kwalificatie meen ik voldoende autoriteit te hebben, om over Amsterdamse humor iets recht te kunnen zetten. In onze hoofdstad lag de humor niet gewoon op straat. Amsterdammers hadden elkaar nodig om te kunnen lachen, wat bij Hagenezen bekend staat als de Amsterdamse afzeikhumor.
Op 25 oktober 1946 liet een rasechte Hagenaar de Amsterdammers pas met de échte humor kennis maken. Het was Simon Carmiggelt (7 oktober 1913 Loosduinsekade 206) die toen zijn eerste Kronkel in het Parool schreef. Tóen pas lag de echte humor op straat, steeds door Simon waargenomen, in de kroeg opgetekend en dagelijks via Het Parool aan zijn leerlingen voorgelegd.
Deze prestatie van formaat verklaart ook dat Simon Carmiggelt te vaak een Amsterdammer wordt genoemd. Mooi niet. Simon verhuisde in 1944 naar de hoofdstad. Liet zich zelfs pas op 22 augustus 1945 uit het Haagse bevolkingsregister schrijven.
Op de dag van vandaag (30 november), de sterfdag (1987) van onze ‘grootmeester in humor,’ moest dit toch maar even worden gezegd. Ik voelde mij hiertoe geroepen. Uiteindelijk heb ik hem ‘niet voor niets’ op dertienjarige leeftijd (1960) in het Haagse Rode Kruisziekenhuis de hand geschut.
1215
