Ha lekker, het nieuwe dressoir
Als advertentievertegenwoordiger van het huis-aan-huisblad De Posthoorn, had hij zijn rayon in Den Haag West, waardoor hij ook regelmatig de motorenzaak van mijn vader bezocht. Doordat hun interesses redelijk parallel liepen, kwam Roeleveld veel meer langs, dan zakelijk noodzakelijk was. De band die daardoor ontstond verplaatste zich naar ons privé-leven.
Zo kwam het dat ons gezin werd uitgenodigd om een hele dag op de Kaag en omgeving mee te varen, in een kapitale speedboot, waarvan je heden ten dage zou denken, dat deze door speedopbrengst zou zijn betaald. Zo was Roeleveld niet. Die verdiende altijd heel netjes zijn brood. Maar ook weer niet zoveel, dat hij daarnaast er een speedboot op na kon houden. Eenmaal ook eens bij hem thuis te zijn geweest, wisten we het. De speedboot had hij er niet naast. Maar in plaats van. Een blind paard kon in zijn huis geen schade doen, wat geen van de Roeleveldjes maar ook iets deerde. Roeleveld legde ons zijn levenswijsheid uit: “Wij vinden alleen onze boot en hooizolder op de Kaag, waar wij zomers bivakkeren, maar belangrijk. Ik heb trouwens nooit iemand horen zeggen: Hé lekker, ik ga dit weekend heerlijk naar mijn nieuwe dressoir zitten kijken”. Wij zeggen wel, hé weer lekker naar de boot”. Veel hebben wij opgestoken van de levenswijsheid van deze levensgenieter.
0899
