“Kom op, nou moet je schieten!” Nog nooit stond een Sergeant-Majoor zo dicht bij mij om me dat te bevelen. Hij was veel te bang dat ik vragend zijn richting uit zou draaien. Vijftig jaar laten kreeg ik die aanmoediging wel, bijna in mijn oor gefluisterd. Wat een lef?! Verder lezen..
Op initiatief van mijn neef hebben wij elkaar gisteren in Amsterdam ontmoet, er uitzonderlijk goed écht Italiaans gegeten en nog een paar biertjes gepakt. Wij hadden heel wat bij te praten en ons gesprek ging, volgens mij dan, evenwichtig over en weer. Heel boeiend vertelde hij onder meer over zijn carrièrekansen in de zo ontzettend veranderde arbeidsmarkt. Wij hadden alle reden om op zijn goede vooruitzichten te proosten. “Heiho!” Verder lezen..
Click op de foto, dan zie je mijn maten die wél bepakt en bezakt rond marcheerden
Als dienstplichtig soldaat, nog in de oliebolfase*, lag ik rond 23:00 uur nog maar net in bed toen er “alarm, alarm, alarm” door de gangen schalden. Als soldaat was je dan verplicht binnen enkele minuten buiten op het exercitieterrein in de houding te staan. Let wel, uitgerust met je complete bepakking, waarvoor je ongeveer je halve kast moest leegtrekken. Verder lezen..
Het is alweer een hele tijd terug, dat mijn neef het in gang heeft gezet. Zoiets vergeet je niet. Hij had ook nooit verwacht dat het ‘m zou lukken. Daarvoor kende hij zijn moeder en oom veel te goed. Allebei kunnen ze behoorlijk koppig zijn. En waar ging het nou helemaal om?! Nog steeds is het maar de vraag of het werkelijk van waarde is. Zelfs of het wel van goud is. Oké, het is een leuk setje, maar zal zijn moeder het ooit dragen? En oom dan, denkt hij nou echt dat hij ooit nog aan een vrouw komt?! Of gaat hij het dán zelf dragen?! Verder lezen..
Na mijn operaties is vanaf 2012 het wandelen niet echt meer op gang gekomen, met 2016 als dramatisch dieptepunt. Ik heb geen zin meer om alleen te lopen, is mijn belangrijkste excuus. Toch heb ik mijn wandelschoenen niet definitief aan de wilgen gehangen. Wie weet meldt zich toch nog een paar wandelschoenen, liefst maat 38, die mij mijn wandelplezier weet terug te geven. Verder lezen..
Click op de foto en zie hoe Lotta altijd in afwachting is
Mijn poezenbeleid is hoognodig aan verandering toe. Niet dat ik het gezag over mijn diertjes ben verloren. Nee, gelukkig kennen zij mij nog voldoende autoriteit toe. Zover dat bij katten kan gaan, natuurlijk. Het heeft er meer mee te maken, dat ik geen politieagentje meer wil spelen. Ondanks dat ik die taak alleen bij het ochtend- en avondeten van mijn diertjes heb te vervullen. En dan gaat het alleen om het gedrag van Lotta. Ja, datzelfde poesje die wij ruim 15 jaar geleden, door haar schuwheid, als ‘niet plaatsbaar’ van Stichting Zwerfdier adopteerden. Verder lezen..
Click op de foto voor Diaka Made by Diana Nieuwenhuis
Via mijn kroondomein.com kwam ik in contact met een vrouw die fantastisch mooie poppen maakt. Eén van die poppen heeft mij zo geraakt dat ik de maakster aanbood er een verhaal over te schrijven. Die pop als het ware een geschiedenis mee te geven. Het werd Diaka: Verder lezen..
Eens in de zoveel tijd laat ik ergens m’n brilletje liggen, of verlies ik ‘m domweg. Het moment dat ik weer een Kruidvatje + 2.0 voor het lezen ga gebruiken. Gaande de tijd kreeg ik echter vooral ’s avonds een leesprobleem. Dus na een gemaakte afspraak op naar de opticien, Eye Wish, omdat ik daar de persoonlijke benadering prettiger vind. Oef, ik stond niet in de agenda, had ik dan toch… Verder lezen..
In onze Haagse ambtenarenbuurt heerste er onder de jeugd een bijzondere vuurwerkcultuur. De geldverslindende tv-campagne “Je bent een rund als je met vuurwerk stunt” was aan ons niet besteed. Tuurlijk wij hadden er best de poen voor. Gewapend met ons kerstrapport hielden wij namelijk onder ooms, tantes, opa’s en oma’s een bedelronde, wat een leuk nieuwjaarspiekie opleverde. Verder lezen..
Toen de setting binnen mijn Kroondomein nog compleet was, bestond het eigenlijk wel uit twee kampen. Lotta had als poesje heel overtuigend voor mijn Truus gekozen. Morro, ook wel ‘hartstikkevriend’ genoemd, hield als kater het meer bij: wij als mannen onder elkaar. Verder lezen..