Op weg naar boven
Wegens reorganisatie in het kroondomein ben ik ontslagen. Ik ben geen ‘mantelzorger’ meer van Lotta. Simpel, omdat zij vandaag om 18:00 uur (geholpen) is overleden. De laatste tijd ging het steeds slechter met haar, totdat ze aan het begin van deze week nauwelijks nog at. Daardoor ook het verstopte medicijn nauwelijks nog binnenkreeg.
Gisteren was ik de hele dag van huis, om tijdens het wintertoernooi petanque de vierde plaats op te eisen, maar dit ter zijde. Eventjes naar huis, trof ik haar in mijn gemaks-stoel slapend aan. Van het voorgeschotelde eten wilde ze niets weten. Zelfs van tartaar moest ze niets hebben. Dit keuzemenu kon ik rustig laten staan, want zekerheidshalve (voor Morro) was daarin geen pilletje verstopt. Tot 22:00 uur was ik de rest van de avond buiten de deur.
Lotta bleek niet meer te hebben gegeten. Wel trof ik een troep aan. In de gang op het parket gekakt, wat zo weer was opgeruimd. Maar ook op meerdere plaatsen in de badkamer gekotst. In de kattenbak trof ik (té) kleine klontjes pies aan en bleek mij ook dat Lotta weinig had gedronken.
Vanochtend stond Morro weer voor de tuindeur te dringen, omdat hij –netjes ergens verborgen– zijn eigen kattenbak had aangelegd. Opnieuw vond ik van Lotta maar een beetje verklonten pies in de bak aan. Normaal als zuipschuit van water, had zij vannacht nauwelijks gedronken en geplast. Opnieuw wilde zij niet eten en bleef slapend op de verwarmde patiovloer liggen. Af en toe haar kopje optillend als ik de tuinkamer passeerde.
Vandaag heb ik allerlei lekkers haar neusje laten passeren. Zelfs een vers tartaartje wist haar niet te verleiden. Ik ben een tijdje bij haar gaan liggen, waarbij zij zich liet aanhalen met zelfs een beetje genoeglijk pootje knijpen. Ook haar ‘knormotormachine’ ging aan, maar wel met een astmatisch bijgeluid. Maar eten (opnieuw biefstuk tartaar en katten-Gourmet naar keuze), drinken en zelfs een beetje plassen deed zij niet meer. Moet ik haar leventje zó nog langer rekken, terwijl in het weekend de vertrouwde dierenarts niet beschikbaar is?
Kort telefonisch overleg deed mij besluiten Lotta vanavond nog in te laten slapen. Zij bleek al behoorlijk te zijn uitgedroogd en reuk onprettig uit haar bekje. Zij werd eerst onder narcose gebracht, waarbij ik haar koppie in mijn hand had liggen. Zo lag zij in het voorportaal van de hemel waar zij ongetwijfeld door mijn Truus wordt binnen gehaald.
Rond zes uur vanavond was ik haar kwijt. Geen idee hoe laat zij Boven is aangekomen.
-o-o-o-
n.b.: (Car) Lotta is 17 jaar en 7 maanden geworden. Schuw, maar een fantastisch diertje,
met wie wij heel veel leuke dingen hebben meegemaakt. Zij verdient het dat ik haar nog één keer in de spotlight zet.
Zie: https://kroondomein.com/schichtig-maar-wel-een-circuspoes/
0118
