Loverboy van de Wegen Wacht
Op zich is het goed dat er consumentenorganisaties bestaan. Hoewel ik, na 25 jaar lidmaatschap de Consumentenbond enige tijd geleden heb opgezegd. Dat instituut werd mij veel te commercieel. Niet alleen kwam hun onafhankelijkheid steeds meer in het geding, maar begon het mij steeds meer te irriteren, dat ik op deelgebieden extra abonnementskosten moest gaan betalen. Zoals bijvoorbeeld voor de Geldgids. Inmiddels bestaat er ook al de Reisgids, de Gezondheidsgids en de Digitale Consument. Terwijl ik nog steeds één en dezelfde consument ben, die over consumentenzaken geïnformeerd wens te worden.
De ANWB is al geen haar beter. Wil je van hun Wegen Wacht lid zijn, ben je verplicht ook lid te zijn van de ANWB. Lekker hoor, die koppelverkoop, waar de consumenten- organisatie altijd tegen aan lopen te trappen. In mijn optiek deugt die Wegen Wacht trouwens helemaal niet en zijn die kanarie gele karretjes uitgerust met oer-Hollandse Loverboys.
Ik verklaar mij nader: In der stromende regen constateerde mijn vrouw, bij het willen wegrijden van een grote parkeerplaats, dat haar linker voorwiel een lekke band heeft. Even uit het veld geslagen, staat zij zich te beraden hoe nu verder te handelen. Haar besluit lag voor de hand, zij zou mij wel even bellen…. Edoch, buiten haar gezichtsveld had een Loverboy van de Wegen Wacht haar opgemerkt en reed zijn werkplaatsautootje naast die van m’n vrouw haar Suzuki Alto. “Kan ik u helpen mevrouw?” “Nou ja, ik heb een lekke band…” “Ach mevrouwtje, zo verholpen hoor.” Waarna WW-Loverboy inderdaad aantoonde, dat dit voor hem een fluitje van een cent was.
Vijf minuten later overdonderde hij dan ook mijn vrouw met de vraag: “Bent u lid van de Wegen Wacht?” “Uh, nee”. “Tja, dan schrijf ik nu voor u een lidmaatschap uit, te samen met het lidmaatschap van de ANWB. Dat kost u € 51.25, maar dan bent u wel gelijk een heel jaar lid van onze organisatie!’. “Maar ik hoef dat lidmaatschap helemaal niet. Mijn man rijdt in een auto van de zaak en ik rijd in mijn jonge Alto niet meer dan 1.500 kilometer per jaar en dat voornamelijk in de stad.” “Ho, ho mevrouwtje, u was toch maar wat blij dat ik u heb geholpen”. “Natuurlijk, maar zonder u had ik mij ook wel gered. Ik dacht dat u zich ‘als een heer’ gedroeg om een dame ongevraagd even te helpen.” Mijn vrouw won het pleidooi niet, moest tekenen en ter plekke € 51,25 betalen.
Zo’n luizige streek zal een consumentenorganisatie toch niet uithalen? In mijn schrijven heb ik de ANWB nog eens uitgelegd, dat die meneer van de Wegen Wacht ongevraagd zijn diensten kwam aanbieden en dat dit door mijn vrouw als hoffelijk werd ervaren. Protest afgewezen. Mijn vrouw had kennelijk moeten weten dat die kanariegele kar door een Loverboy werd bemand. Uit protest heb ik dat zouteloos clubblad van hen, de Kampioen, steeds ongelezen retour gezonden. Ik denk niet dat ze daar een moment van wakker hebben gelegen. Want dat doen Loverboys nooit.
0605
