Goed geschoten
“Kom op, nou moet je schieten!” Nog nooit stond een Sergeant-Majoor zo dicht bij mij om me dat te bevelen. Hij was veel te bang dat ik vragend zijn richting uit zou draaien. Vijftig jaar laten kreeg ik die aanmoediging wel, bijna in mijn oor gefluisterd. Wat een lef?!
Welnee, in de loop der jaren ben ik handtam geworden en dit keer had ik geen wapen in mijn handen. Iets wat trouwens maar een paar maanden in mijn hele leven het geval is geweest. Vanaf nu zal Ik die periode dan ook nooit meer aanhalen. Als ik nu het over schieten heb, gaat het over de vaardigheid bij het Jeu de Boules spel. Wat overigens in de loop der tijd ook voor mij Petanque gaat heten.
Op basis van loting speelde ik vandaag tegen de meester zelf. De man die nog maar vier maanden geleden mij de basisvaardigheden van Petanque heeft bijgebracht. Met nota bene mijn competitie-maatje als de tweede tegenstander. Ikzelf was aan een lichting-genote
(17-1) gekoppeld, die haarfijn weet te spelen, alsof ze de boule en de but beiden tegelijk het veld in werpt.
Mijn taakomschrijving was hiermee vastgesteld. Samen plaatsen oké, maar soms komt het toch op schieten aan. In tegenstelling tot voorgaande dagen, ging het plaatsen weer vrij behoorlijk, waardoor mijn afgezakte schouders een push up ondergingen, in gelijke tred met mijn zelfvertrouwen. Toch lekker dat mijn meester hier getuige van mocht zijn.
“Schieten, je moet nú schieten,” moedigde mijn moment-maatje (-/v) mij op een gegeven moment aan. Iets wat de meester niet was ontgaan, waarbij hij terugviel in zijn educatieve rol. Na zijn aanwijzing mijn hand een beetje te draaien, jaagde ik mijn boule naar die van de concurrent. Pats, niet alleen raak maar mijn boule nam de plaats stijf tegen de but triomfantelijk over. “Zie je nou wel…,” werd ik door alle drie (van het doubletten) aangemoedigd mijn koudwatervrees in het vervolg te laten varen.
Al blij met deze ene triomf had ik het er toen graag bij willen laten. Voor mij gaf het voldoende stuf om mijn dagboek voor vandaag met een mooie prestatie op te sieren. Mooi niet. Een volgende situatie diende zich aan, waarbij mijn maat (-/v) een stapje terug deed, om mij te laten schieten.
‘Pats’ en in een latere situatie weer ‘Pats’.
Wij wonnen de partij niet, maar zowel mijn maatje (-v) door haar plaatsen als ik door mijn schieten, hebben van onze wedstrijd genoten. Dus, geniet er van om hét te durven.
0617
