Even uit huis geplaatst
Kiwi de vierde dag in het ziekenhuis met een blaasontsteking (click op de foto)
Hoewel ik met Kiwi kan lezen en schrijven is zijn rijkeluiskatertjes gedrag soms misleidend. Dit keer met het eten. Zijn combinatie van ’s ochtends zalm en ’s avonds tonijn leek hem te vervelen. Reden voor mij om direct in de houding te springen en naar een alternatief te zoeken. Natuurlijk wel van Almo Nature, want voor minder haalt hij zijn snuitje op. Tonijn bleef, maar dan voor de ochtend en s’ avonds werd het rundvlees. Een prima afwisseling, dacht ik.
Daar bleek m’n katerkoppie het niet mee eens te zijn. Jemig, heb ik een kater die vegetarisch is? Maar ja, ik had wel 24 blikjes ingekocht, dus ging ik hem een handje helpen. Daarvoor nam ik een beetje op mijn hand en, zoals dat eerder al lukte, begon hij er (lekker?) van te eten. Dit voeren hield ik een tijdje vol, totdat meneer zo goed was om uit zichzelf te eten. Meestal niet alles, maar ’s ochtends bleek zijn etensbakje toch leeg te zijn. Zo viel het voor mij die 24 weken wel uit te houden.
Een ijdele gedachte. Enkele dagen later werd het vlees opnieuw geboycot. Ik meende inmiddels wel te zien dat hij met kauwen moeite had. Reden om het vlees heel fijn te snijden. Zonder succes, maar in combinatie met ‘m te voeren lukte het weer, hoewel die moeite met kauwen bleef. Afgelopen maandag kwam de dierenarts aan huis, tja rijkeluiskatertje niet waar en zij meende dat het inderdaad z’n gebit kon zijn. Meende, want Kiwi probeerde met aanvalskreten uit de armklem los te komen. Reden om verdere behandeling tot volgende week, maar dan onder een roesje, uit te stellen.
Maar dan een dag later, Kiwi vertikte het om, zowel ’s ochtends als ‘s avonds één hap te eten. Wat ik ook probeerde. Ook zijn verschillende soorten knabbels ontweek hij. Zelfs voor die zachte zalm-kattensnacks bleef zijn bekkie dicht. Zonder eten en drinken bleef hij zich wel heel normaal gedragen. Rond middernacht liep hij nog steeds mee en kwam knorrend in mijn armen liggen. Bij het wakker worden op woensdagochtend, bleek hij zich op de logeerkamer te hebben teruggetrokken. Iets wat hij wel meer doet en toen ik hem kwam begroeten ging zijn koppie om, lag hij zelfs hevig pootje te knijpen. Dat gaf mij hoop.
Edoch, eten en drinken moest hij niets van hebben. Reden om direct de dierenarts te raadplegen. M’n katerkoppie werd opgehaald om een nachtje opgenomen te worden. Vandaag kon ik ‘m, nadat ik hiervoor ben gebeld, rond het middaguur weer ophalen. Dat telefoontje kwam, maar niet om mij met m’n katertje te herenigen. Zijn gebit bleek niet het probleem te zijn, maar ook een bloedonderzoek leverde niets op. Kiwi moest nog een nachtje blijven, om zijn urine op te vangen en te onderzoeken.
Hij had wel een klein beetje gegeten en gedronken.
1123
Update
Het is vandaag (zaterdag) de 4e dag van Kiwi’s ziekenhuisopname. Aanvankelijk voor een bloedonderzoek, maar omdat dit niets opleverde, moest er een urineonderzoek komen. Alleen had Kiwi al die dagen niet geplast. Dagelijks word ik met foto op de hoogte gehouden. Tegen het middaguur vervloog opnieuw mijn hoop m’n katerkoppie op te mogen halen. Het goed nieuws is dat hij nu voor een blaasontsteking wordt behandeld.
