Dubbeldrank

Vandaag precies een halve eeuw geleden heb ik mij met mijn Truus verloofd. Ik werkte toen bij Rubberfabriek Vredestein en mijn Truus bij Verinco, een bedrijf in Centrale Verwarmingen. Kortom twee grotere bedrijven waarvan wij veel feliciterende collega’s mochten verwachten. Daarvoor hadden we heel wat drank in te slaan.

In die tijd was de allergoedkoopste drankenhandel ergens begin van de Waldeck Pyrmontkade. waarschijnlijk op het Koningin Emmaplein. Een paar dagen voor Kerst deden we in de winkel onze bestelling, rekenden direct af, zodat we het dinsdags de 24^e zo op konden halen. En toen ging er iets fout.

Mijn schoonvader in spé had te kennen gegeven, die dag geen gelegenheid te hebben, met zijn auto onze bestelling op te halen. Vervoer met mijn Batavus brommer was ook geen optie, zodat ik binnen mijn vriendenkring een auto charterde. Bij de drankhandel was het loeidruk, tja de Hagenees wist wel waar hij zo goedkoop mogelijk z’n drank kon scoren. Met een blij gezicht passeerden wij de hele rij, direct het magazijn in.

“Kroon, moet klaar staan?, nee sorry!” “Op naam van Jas dan?” “Nee, ook niet.” “Wel verd…, om te bestellen zijn we speciaal hier vorige week naar toe gekomen. Hebben zelfs betaald, hier kijk de  kopiebon met betaalstempel.” Met duizend en één excuses werd onze bestelling alsnog snel klaar gemaakt, waarna we op mijn verlovingsadres de handel zouden uitladen.

“Wat hebben jullie daar nou?,” werden wij verbaasd ontvangen.  “Nou ik zou toch…” “Welnee jôh.” Kortom m’n schoonvader in spé was voor zijn oogappeltje over stag gegaan en had de bestelling toch maar opgehaald.

Pfff, en de slokjesbaas had ook nog zijn verontschuldigingen aangeboden.

1216

Tijd van de baas zelf | De slaaptango