Commandeer je hondje
Click op de foto, dan zie je mijn maten die wél bepakt en bezakt rond marcheerden
Als dienstplichtig soldaat, nog in de oliebolfase*, lag ik rond 23:00 uur nog maar net in bed toen er “alarm, alarm, alarm” door de gangen schalden. Als soldaat was je dan verplicht binnen enkele minuten buiten op het exercitieterrein in de houding te staan. Let wel, uitgerust met je complete bepakking, waarvoor je ongeveer je halve kast moest leegtrekken.
En dan maar afwachten wat er zou gaan gebeuren. Ging je direct op oefening, of mocht je weer snel terug naar bed. Geïrriteerd dat ik uit mijn slaap werd gehaald én dat mijn netjes ingeruimde kast in een ravage zou veranderen, had ik alleen maar m’n lege pukkeltje (groene, leger rugtas) omgedaan.
Door een strategisch plekje in te nemen, binnen de opgestelde compagnie van zo’n 150 soldaten, hoopte ik dat mijn povere uitrusting niet zou opvallen. “Wat doe je nou, Kroon?!”, fluisterden mijn maten mij geschrokken toe. Dalijk worden we de drietonners in gedreven, zitten we vannacht ergens op de hei voor een driedaagse oefening,“ werd mij het slechtste scenario voorgehouden.
“Voorwaarts arrss!” Het spel was voor mij op de wagen. Zou het blijven bij drie keer het kazerneterrein rondmarcheren, of werden de drietonners inderdaad voor een bivak opgezocht? Van de spanning leek het of m’n pukkeltje zonder bepakking steeds zwaarder werd. “Links, rechts, links…” waren de repeterende commando’s, “links, rechts, links,” duurde het voor mijn gevoel zeker een halfuur lang.
Maar dan, “Peton hat ennnnne, innerukt arrsss!,” was er dan toch het verlossende commando. Terug naar de kamer, einde oefening. Bijna onverstoord zocht ik toen snel mijn pietenbak op, zonder dat ik mijn hele kast weer opnieuw moest inruimen.
Ik had gegokt en gewonnen, iets wat onder mijn maten het nodige respect afdwong. Het was binnen onze kringen namelijk een must om, de door dienstplicht verloren tijd, met kleine sabotagedaden door te komen.
-o-o-o-
* Oliebol (fase): Oliebol ben je als
soldaat van de jongste lichting.
0217
Haar bril | Mijn echte leeftijd
Leuke anecdote Arnold. Ik herken dat soort zaken natuurlijk als voormalig dienstplichtige. Ik lag op 15 kilometer gelegerd van huis. Mocht ’s avonds gewoon naar huis als ik maar keek of de kapitein de lijst voor akkoord had getekend. Ik keek nooit. De volgende dag was iedereen voor een week oefening vertrokken. Ik kreeg een week arrest. Wel stoer natuurlijk.