Bar onbeleefd.
In het goed bezochte café-restaurant was rond de lunch geen tafeltje meer vrij. Voor mij geen enkel probleem, uiteindelijk zit ik toch het liefst dáár waar het gebeurt, aan de bar. Met veel onderlinge grappen en grollen liepen vier aardige serveersters af en aan. Om mij van een Leffe Blond te voorzien, hield een van hen bij mij even een plezierige tussenstop.
Op een gegeven moment kwam er vanuit de keuken een kelner van rond de 35 jaar achter de bar staan, die even hard met de dames mee dolde. Vreemd genoeg zag hij mij, normaal toch de gerespecteerde gast, niet staan, uhh zitten. Iets wat bij mij altijd wrevel oproept.
Op het moment dat hij recht tegenover mij iets moest pakken, mij nog steeds voor lucht hield, stelde ik hem de vraag: “Jij bent hier zeker de baas?” “Nee hoor”. “Oh…, dat dacht ik, van een kelner mag je namelijk verwachten dat hij zijn gasten aan de bar netjes begroet”. “Uhh, sorry meneer, ik was zeker even in gedachten.”
Omwille van zijn carrièreverloop, hoop ik van harte dat die gedachten de rest van de dag met mijn kritische opmerking waren vervuld.
0811
