Zó schuw
Click voor het verhaal van Carlotta op de foto
Een mop kan jaren rondwaren, om dan weer een generatie verder op te duiken. Zo ook de volgende mop, in iets gekuiste versie: “In het ziekenhuis wast een oudere verpleegster een zeebonk, waarbij zij op zijn penis het woord Adam getatoeëerd ziet staan.
Deze hilarische belevenis moest zij natuurlijk aan haar collega’s kwijt. De leerling-verpleegster mocht zich de volgende dag van deze bijzonderheid overtuigen. Na deze wasbeurt kwam zij proestend de koffiekamer binnen. “Welnee, er staat helemaal geen Adam op, maar Alblasserdam.” Bij het opnieuw horen van deze voor mij versleten mop schoot mij een leuke variant, uit eigen ervaring, te binnen.
Na ons succes met Morro, wilden wij van Stichting Zwerfdier een tweede, moeilijk plaatsbare kat hebben. Mijn vrouw had daarvoor eigenlijk al haar keuze, via het kwartaalblad Zwerver gemaakt. Carlotte was zo’n vreselijk schuw diertje, dat voor haar de kans op een nieuw baasje uiterst klein was. Omdat wij ons met Morro beloond voelden, gunden wij Carlotte haar nieuwe huis. Daarbij verlangden wij wel dat zij afstand deed van haar kakkerige naam Carlotte, wat wij hebben omgedoopt in Lotta. Twee dagen heeft Stichting Zwerfdier nodig gehad, om haar in een vervoersmandje te krijgen.
Ook thuis liet zij zich alleen maar heel schichtig zo nu en dan zien. Nu acht jaar later is Lotta, zeker voor vreemden, nog steeds heel schuw. Maar voor ons toch redelijk gesocialiseerd, ontzettend lief en gek met het vrouwtje en met haar maatje Morro. Dat zij wel héél erg schuw was moge blijken uit haar omschrijving van weleer. In het blad Zwerver was zij een poesje “met een klein beetje wit”. Haar ongegeneerde pose op de foto bewijst het tegendeel. Ook hier werd ‘door het genoeglijk moment’ ineens álles getoond.
0215
