Sylvia’s Mother
De tijd was de schemering voorbij, toen plots vanaf een van de boten op hoog volume Sylvia’s Mother door de speakers schalde. Een pracht nummer drie hit van Dr. Hook & the Medicine Show, maar niet op dit tijdstip en op deze locatie. Rond dit avondklokje schreeuwt deze jachthaven om rust, het tjilpen van vogeltjes en het klotsen van water. Dus was het niet zo gek dat een schipper op de herrie afging, met de vraag of het ietsje minder kon.
De baas van de herrieboot zat aan het dek, terwijl er binnen in hoge toonsoort met Dr. Hook werd mee gekweeld. Zonder eerst te groeten ging Roderick er direct verbaal in: “Het is wel een beetje laat voor zoveel herrie, buurman!,” juist op het moment dat Gus-Jan zich een nieuwe motor met zijspan had ingeschonken. “Ha buurman!,” respondeerde hij zonder dat hij eigenlijk hoorde wat er werd gezegd. “Ja hallo, maar mag die muziek wat zachter?!”
Gus-Jan was inmiddels een beetje wankel uit zijn stoel gekomen: “Wat zei je?” “Je muziek!,” toeterde Roderick, nu met zijn handen als een roeptoeter langs zijn mond. “Kom effe aan dek! ” een uitnodiging waar Roderick omwille van de verlangde rust op inging. Met: Sylvia’s Mother Says Sylvia’s Hurrying, She’s Catching the Nine’o’Clock Train,” galmend kwam nu ook Joleen uit de kombuis naar boven. “Of je de muziek wat zachter wilt zetten!” snoerde Gus-Jan direct haar mond. Geschrokken trok zij zich terug, om even later begeleid door een fluisterende Dr. Hook op Roderick af te stappen. “Zo is het wel goed toch zeker?” meende zij zelfs recht op een complimentje te hebben.
Gus-Jan had inmiddels voor zijn onverwachte gast een stoel bijgezet: “Ook een motor met zijspan?” En voordat Roderick kon zeggen dat hij geen motorrijbewijs had, werd hem een biertje voorgezet en hing de stenen Bols al boven een glaasje. “Oh joh, is dat een motor met zijspan?! Nou vooruit, laat ik een keertje meedoen.” Het klagen werd in een kennismakingsgesprek omgezet.
Ja, hij lag hier voor het eerst met zijn boot. Jaren heeft hij met zijn boot in de jachthaven van Elburg gelegen, maar nu hij in Zaandam werkt, zocht hij in die omgeving een nieuwe ligplaats en zo kwam hij in Akersloot terecht. De borrel werd bijgeschonken. “Pak voor ons nog effe een biertje, Jolien?” De tongval van Gus-Jan vertraagde enigszins, terwijl Roderick na z’n tweede zich juist lekker ging voelen. Hij kwam op zijn praatstoel terecht. Jaren werkte hij als jurist bij een groot bedrijf in Zwolle, toen hij de kans kreeg bij een gespecialiseerd bedrijf als filiaalhouder in Zaandam aan de gang te gaan.
Opnieuw werd er een borrel bijgeschonken. “Laat die motor maar zitten,” bedankte hij lollig voor nog een biertje. Roderick kletste honderduit over zijn nieuwe job. “Dus ook voor particulieren?,” vroeg Gus-Jan naar verdere details, terwijl hij zijn eigen belang ging inzien. “Ja, júist!, hoezo heb je wat voor me?” vroeg Roderick, altijd op zoek naar nieuwe omzet. Gus-Jan nam er wel nog een biertje bij, waardoor zijn articuleren een beetje weg viel. Maar nog redelijk verstaanbaar: “Was hier maar een jaar eerder gekomen!” “Wel?” “Dan had jij mij misschien wél juridisch kunnen helpen.”
Roderick veerde op. “Dat zou dan toch zeker alsnog kunnen,” blufte hij. Nu kwam Gus-Jan uitvoerig aan het woord, hoe hij probeerde de bomen bij de erfgrens van zijn buurman weg te krijgen, juist toen hij zijn bushbush in een tegeltuin had om laten katten. O ja, en ook nog een akkevietje met de afvoer. Waar anderhalf jaar geleden een expert bij is geweest, maar die vent wist van toeten nog blazen. Hij vond dat het destijds naar behoren was opgelost en dat ik na vijftien jaar geen recht meer van spreken had.
“Oh, maar dat advies kan je toch gewoon naast je neerleggen. Gewoon op de bluf die zaak aanpakken,” spoorde Roderick aan, hem nieuwe handel te gunnen. Zijn glas werd tot op niphoogte bijgevuld. “Door al dat gepraat móet je wel dorst hebben. Jolien pak voor Roderick nog een biertje. Uhh, wacht neem er ook nog maar eentje voor mij mee,” instrueerde hij bij het legen van zijn Amsteltje.
“Ja opnieuw aanpakken, het is bijna ander halfjaar geleden?, doorzag Gus-Jan toch een beetje het gebluf van zijn maat in het drinkgelag. “Wie hebben jou toen juridisch geadviseerd? O die?!, die ken ik heel goed. Af en toe doen wij zelfs een klusje samen. Weet je wat, ik vraag jouw dossier wel even op.”
“Joleen, pak jij even mijn koffer,” wilde Gus-Jan gelijk spijkers met koppen slaan. “Nee, ik sla even over,” weerde Roderick de borrelfles af. Hij wilde eerst even zo nuchter mogelijk het gewraakte dossier inkijken. Al snel kwam hij tot de slotsom: “Eigenlijk is het veel te snel op de spits gedreven. Jammer, als het wat softer was aangepakt, waren jullie er vast wel uitgekomen.” “Gôh, dan ken je die buurman niet,” mengde nu Joleen zich in het gesprek, nadat zij braaf een biertje voor de baas had neergezet.
“Wacht nou maar even!,” wilde Gus-Jan zijn hoop niet laten varen. “Denk je echt?” Beetje voldaan dat ‘luisterend oor’ hem aan een nieuwe klus zou helpen, versterkte hij zijn opvatting: “Over die anderhalf jaar praten we gewoon niet. Ik pak je buurman wel in met een geraffineerde brief, waarin ik omzichtig aanhaal dat ik wil voorkomen dat de onderlinge verhoudingen niet verder moeten verslechteren. Dat we procedures willen voorkomen.”
“Haha, ik geloof dat hij nu ons bloed al kan drinken,” drong Jolien opnieuw haar mening op. “Wel nee jôh, laat die man nou maar”, werd haar cynische opmerking af geserveerd. “Dan noem ik iets van een mediation-tracjet om…” “Nee nog mooier, dat lukt je nooit,” hikte zij van het lachen, “Hij werkt zelf bij de media.”
Zonder verder notie van haar te nemen, benadrukte Roderick: “Mediation is heel iets anders, dát is conflictbemiddeling.” “Maar dat is ’t hem nou juist,” herstelde Jolien haar fout, “de buurman schrijft steeds heel nadrukkelijk dat er geen sprake van een conflict is geweest. Sterker nog, dat jouw voorganger het conflict heeft uitgelokt.” Gus-Jan schonk zichzelf nog eens zwijgend bij. “Doe mij ook nog maar eentje” schoof Roderick zijn glaasje bij.
“Ahj joh, we zien wel, zet die Sylvia’s moeder van je nog maar eens op!”
0516
