Mijn spookhuis
Alle kans dat het in mijn huis gaat spoken. Ik ril bij die gedachte. Nooit zou ik op zo’n toekomstverwachting uit zijn gekomen. Daar had ik de hulp van mijn financieel adviseur voor nodig. Doordat de renteperiode van mijn hypotheek verstrijkt, heb ik hem nodig om mijn hypotheek te vernieuwen.
Aanvankelijk zag het er allemaal even rooskleurig uit. Een belangrijk deel wordt afgelost en de rest wordt tegen wel heel lage rente (1,8%) de aankomende tien jaar voortgezet. In het vervolg zit ik ‘voor centen’ per maand in mijn luxe onderkomen, gelijk een vakantiewoning. Alle reden om Supermarkt Jumbo, honderd meter van mijn huis, tot ‘kampwinkel’ om te dopen. Bijna te mooi om waar te zijn.
Nou, dat was het ook, op het moment dat ik met de adviseur de details ging doornemen:
“Ik zie dat uw vrouw voor de nieuwe hypotheek mee moet tekenen?!”
“Oh, nou dat gebeurt niet.”
“???”
“Nee, geen onwil van haar, maar ze leeft gewoon niet meer en dat doet ze nu al vier jaar en acht maanden niet.”
Meneer had even tijd nodig om deze cryptische tekst naar een doodsbericht om te zetten.
“Maar heeft u haar overlijden dan niet gemeld?”
“Jazeker, tot drie keer aan toe, waarna ik het maar liet zitten tot aan de nieuwe hypotheek.”
“Ja, maar dát kan niet, uw vrouw is nog steeds voor de helft eigenaar van uw huis.”
Vanaf dat moment ging ik spoken zien. Was ik dubbel zo blij dat wij ‘goed’ uit elkaar zijn gegaan, waardoor ik tot op heden nog steeds de mazzel heb, dat zij haar helft van het huis niet is gaan onderverhuren. Voor de zekerheid ging ik toch bij de adviseur in verweer:
“Meneer, zelfs in ons testament staat dat bij overlijden van een van ons tweeën alles overgaat naar de langstlevende. Wat volgens mij zelfs wet is.”
“Ja, maar u had het uw notaris moeten laten weten, dan had ook uw testament aangepast kunnen worden.”
“Aangepast, hoe dan?”
“Nou, zodat na overlijden van uw vrouw het huis aan u overgaat. Daar had de notaris een ‘huppelepup-akte voor op moeten stellen .”
“Een akte opstellen voor de gevolgen van een gebeurtenis waarvan die gevolgen niets anders zijn, dan nu al wettelijk is geregeld?!”
“Ja,” glimlachend, “want nu kunt u uw hypotheek niet overschrijven. Ik zal voor u nagaan wat de notariskosten van die overschrijving zijn.”
“Nee toch! Weet u, met alle plezier maak ik kosten voor mijn vrouw, maar dan moet ze er wel zelf plezier van hebben. Meneer de notaris gaat niet alsnog aan de verdrietige dood van mijn vrouw geld verdienen. Maar trekt u zich mijn commentaar maar niet aan, dat bespreek ik later wel met de beste man.”
Mijn adviseur mompelde voor zich uit, dat hij even de notaris hierover moet contacten.
“Maar vindt u het dan niet vreemd, dat ik extra geld moet betalen voor een ‘fopakte’ van een notaris?!”
Door mijn vurige betoog schoot de man in de lach.
Een beetje zoals de hele financiële wereld ons met een lange neus uitlacht.
0416
