Kroondomein.com

Sex in de ouwewijvenpoortjes

ouwewijvenpoortje

Eigenlijk moest het er bij lange na nog niet van komen, maar ja, ondanks dat gabbertje Leo van 16 mei maar twee dagen jonger was, gedroeg hij zich toen al geheel volgens de reputatie van zijn sterrenbeeld de stier. Waaraan dat gedrag ontleed had moeten worden, zouden de wijsneuzen een correlatie hebben gevonden tussen het beroep van zijn vader (kroegbaas) en zijn verdere sociale omgeving. Bij mij zouden zij eerder een vertraging in mijn persoonlijke ontwikkeling hebben waargenomen.

Mijn eerste keer kwam dus veel te vroeg, had spreekwoordelijk niets om het lijf, ondanks dat het wat meer van een triootje had. Het was de ontmoeting met Betty, een ontzettend lelijk meisje van een buurt iets verderop. Zij had wel mooie blanke borsten, waarmee zij de nickname Bleke Bet verwierf. Betty hadden we ontmoet in onze favoriete cafetaria en zij was smoorverliefd op Leootje geworden, waarvan zij meende dat dit wederzijds was. Helaas een volkomen verkeerde inschatting door Leo’s flirtgedrag.

Leo wilde op de dot, wat hij mij tijdens een gezamenlijke pis stop toevertrouwde. “Ga mee joh!” Hij leek mij te bluffen. Maar toch beviel mij dat stoere gedrag wel. En nieuwsgierig, wie weet toch enigszins opgewonden, ging ik op zijn uitnodiging in. Maar al te graag wilde Betty met ons een ommetje maken.

De plaats delict zou de Kortenhoefsestraat zijn, in één van de poortjes in het wijkje van allemaal bejaardenwoningen. Ik had de instructie gekregen om in een donker hoekje breeduit achter hun te gaan staan. “Jij mag natuurlijk ook effe,” had Leo mij mijn beloning ingefluisterd. Mijn leeftijd strookte echter nog niet met datgene er komen zou gaan en was tot dan de kennis mij slechts van mond tot mond bijgebracht. Strikt genomen moest ik er dus aanschouwelijk achter komen, hoe ik mijn beloning kon verzilveren.

Als een soldaat op wacht hield ik de omgeving nauwlettend in de gaten. Door af en toe om te kijken zag ik het geknuffel overgaan in betasting, waarbij Betty’s mooie borsten vol in beeld kwamen. Toen haar slipje net boven de grond bleef hangen, hoorde ik hun beiden zwaarder ademen. Doordat Leo kleiner van stuk was, zag ik hem met zijn onderlichaam als het ware een fietsband oppompen. Met een zwaar gegrom en een hoge gil viel de gebeurtenis compleet stil. “Nou jij!!”

Leo had een stap naar achteren gedaan om mij vrij spel te geven. Alsof ook Betty vooraf instructies had gekregen, stond zij willig voor mij klaar. Veel verder dan mijn betasten kwam het voorspel niet. In fel licht van koplampen werden wij gevangen, waardoor we het op een lopen moesten zetten.
Honderd meter verder doken wij een donker speeltuintje in. Fatsoeneerden onze kleding, om na een kwartiertje uit deze buurt weg te sluipen.

Nog één keertje kwamen wij een maandje later Betty tegen. Eerst aan de overkant van de Zuiderparklaan, waar haar zwaaien overging in een afschrikkend gebaar. Haar armen maakten een halfrond gebaar ter hoogte van d’r navel, wat ons als een magneet binnen haar bereik bracht. “Ja, ik had hét al lang moeten zijn,” verklaarde ze haar mimiek van zwanger zijn. Leo trok wit weg, wist zich weer snel te vermannen om daarna Betty ’s middags gezellig uit te nodigen een colaatje in de cafetaria te komen drinken.

Zo wist Leo tijd te winnen om zijn plan de campagne te bedenken. Van zijn oudere neef kon hij die middag een opgevoerde Mobylette Kapitein lenen. “En dan Leo?” “Heb je nooit van Perelleweg Provocatus gehoord, grijnsde hij. Zulke stadhuiswoorden zeiden mij niets. “Straks ga ik met Betty, achterop deze brommer, naar de Parallelweg en daar rijd ik een paar keer heel hard die weg langs het spoor op en neer.” “Jôh man, voor dat ding moet je wel zestien jaar zijn.” “Aw joh, met die bromfiets pakken ze mij echt niet.”

“Maar wat is daar dan de gein van?” Ook in die kennis van zaken was ik nog maagd. “Nou, dat zeg ik toch, Perelleweg Provocatus. Betty moet achterop de bagagedrager gaan zitten. Op deze brom zonder vering rammelt ze op die kinderhoofdjes dan lekker door elkaar. Nou, als ze écht zwanger is, rammelt dat vruchtje haar lichaam wel uit. M’n neef deed dat toen ook met zijn grietje.”

Keurig op tijd was Bleke Bet in de cafetaria en een colaatje verder vertrokken zij op de brom. Kennelijk met succes, want van Betty hebben we nadien nooit meer iets gehoord.

1115

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Loading Facebook Comments ...
|
dis©laimer - Site by - Dutch Design Office