Hollandse tolerantie
Met een moyenne van eens per aantal weken, heb ik de behoefte mij vrijdags onder de kaastoeristen te begeven. Gewoon omdat ik het leuk vind te aanschouwen, hoe zij zich aan onze fameuze kaasmarkt vergapen, zich te goed doen aan suiker besneeuwde poffertje, proefstukjes kaas kopen of oranje blanje bleu geprikte haring aan stukjes eten.
Het is altijd een gezellige drukte van belang. Dat merk je trouwens ook met het parkeren in en rond de stad. En dat vind ik minder. Kan ik mijn aandrang tot het bezoeken van de kaasmarkt niet onderdrukken, laat ik de parkeerproblemen voor wat ze zijn en fiets ik naar deze toeristische happening.
Eenmaal aan de rand van het centrum aangekomen, weet ik mijn leedvermaak niet te onderdrukken, bij het zien van de rondtoerende auto’s, op weg naar niet verkrijgbare parkeerplaatsen in het hartje van de stad. Hoewel, pal bij de openbare bibliotheek zijn nog enkele parkeerplaatsen vrij. Of toch niet? Ja, toch wel, maar uitsluitend bedoeld voor invaliden.
En dan komt me daar toch een dikke Mercedes met Duitse kenteken aan, die direct op een van de parkeerplaatsen afstevent. Ik houd mijn benen stil, om de vermakelijkheden die komen gaan, als extra attractie mee te pikken. Die Duitse bestuurder moet zo ontdekken dat hij een verkeerde plaats heeft ingenomen, wat ongetwijfeld meedogenloos wordt afgestraft, door de parkeerpolitie die ik in de verte al aan zag komen.
Terwijl onze Oosterbuur het bord invalidenparkeerplaats vol in beeld had, parkeerde hij zonder krimp zijn Duitse Ster. Dat wordt lachen… Lachen?, ja voor die Duitser…. Want, bij het openen van zijn portier kwamen er eerst twee krukken naar buiten, waar een stokoude man zich moeizaam ophees. Met het volste recht had deze toerist de invalidenparkeerplaats ingenomen.
Toen ik bij dit teleurstellend afgelopen tafereeltje wegliep, begon ik onwillekeurig te rekenen. Deze invalide chauffeur is zeker wel een jaar of tachtig. Was dus tijdens de Tweede Wereld Oorlog rond de twintig jaar en misschien wel soldaat. Ik schrok van mijn eigen gedachten. Misschien is hij destijds rond Alkmaar wel oorlogsinvalide geworden?! Maar ja, dan kan het ook zijn dat… Nee, niet aan denken.
Toch wel tolerant, dat wij hem nu een invalidenparkeerplaats hebben aangeboden.
0902
