Kroondomein.com

Onbedoeld voorprogramma

theater

Omdat zij Last Minute nog even een plasje moest doen, kwam ik met een vriendin samen als laatsten het theater binnen. Zij ontfermde zich over onze kaartjes, dus liep ik achter haar aan naar onze plaatsen toe. Rij 16 links, of wij even mochten passeren. “O sorry, het moet de rechter kant zijn,” met opnieuw de vraag of wij even mochten passeren. “Hè, hoe kan dat nou, u zit op onze plaatsen hoor.”

Gewillig stond men op om hun kaartjes met de stoelnummers te vergelijken. Met “nee hoor,” gingen ze weer zitten. “Ohhh, sorry het is rij 15, sorry, sorry, sorry. “Mogen wij nog één keertje passeren?” Opnieuw kwamen de mensen uit hun stoel. Gelaten volgde ik als een hondje van links naar rechts en van rij 16 naar rij 15.

Opnieuw: “Mogen wij eventjes passeren?” Vanzelfsprekend stonden ook hier de mensen op. Onbedoeld vermaakten wij het wachtende publiek, die naar alles keek wat zich in de zaal bewoog.  En wij bewogen. Door de golvende beweging, van opstaan en gaan zitten van een rijtje publiek, konden de 700 man ons mooi blijven volgen, van links naar rechts van achter naar van voor.

Eenmaal onze plaatsen ingenomen, meende ik een klein applausje te horen.

0217

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Loading Facebook Comments ...
|
dis©laimer - Site by - Dutch Design Office