Nieuwe marsorder
Morro (14 ½ j.) had al een paar keer zijn nieuwe gewoonte ingeluid, voordat ik begreep wat hij wilde. Na zijn ontbijt moet ik mij al jaren aan zijn marsorder houden, door gedwee achter hem aan te lopen om de tuindeur te openen. Sinds kort komt hij vrij snel terug naar binnen, linea recta naar mijn werkkamer om pal naast me, met koppie omhoog, mij een nieuwe opdracht toe te miauwen. Door gebrek aan ondertiteling, wist ik maar niet wat hij bedoelde.
Het bleek zijn directe reactie te zijn op het veranderde voedingsbeleid voor mijn beide diertjes. Want, op een gegeven moment viel het mij op dat het poesje (Lotta 15 ½ j.), na haar bordje leeg te hebben gesmuld, in tweede gang aan het bordje van Morro begon. Door dit niet eerder te hebben opgemerkt, heb ik te lang gedacht dat zij beiden netjes hun bordje leegaten.
In het vervolg blijft Lotta haar eten in de keuken krijgen, terwijl het menu van Morro acht meter verder in de patio wordt opgediend. Als ik maar goed in de gaten houd, dat Lotta niet op rooftocht gaat, krijgt Morro nu even veel eten naar binnen.
Maar, vooral ’s ochtends moet ik sinds kort een extra actie nemen. Morro maakt er namelijk graag een meer gangenontbijt van. Voordat ik achter hem aan loop om de tuindeur te openen, zet ik zijn restontbijt nu eerst buiten het bereik van Lotta. En dat heeft tot die extra opdracht van Morro geleid. Vandaar dat hij na zijn eerste rondje tuin met scheef koppie aan mijn bureau staat te miauwen.
Met als ondertiteling: “Effe meelopen baasje, dan kan ik lekker verder ontbijten.”
0316
